Sevenler ÖlmezÜmit Yaşar Oğuzcan

AYTENİN SONU

Ayten'i Markiz pastanesinde vurdular
Onu ben vurdum
Ayten kanlar içinde düştü yere
Bense ağlıyordum

Şimşek gibi loşluğunda Markizin
Bir usturaydı ellerimde parlayan
Vurdum,ve baktım dağılmış yüzüne
Dedim;o da güzeldi bir zaman

Onun da gözleri vardı,dudakları vardı
Mermerler dile gelirdi konuşunca
Ya elleri her zaman duygulu,serin
Başım dönerdi ellerini tutunca

Önce bir garson gördü ikimizi
Sonra yabancı adamlar gördü,kadınlar gördü
Ayten'i hiç ayıplamadım
O anda kim olsa ölürdü

Renkli bir balon gibi sönüverdi
Koluna gömleğimin kanı damladı
O lekeden başka şimdi
Ayten'den eser kalmadı

Aldılar götürdüler beni
Bu cinayetin hesbını sordular
Dedim:Ayten'i ben vurmadım
Onu Markiz pastanesinde vurdular.

ÇAĞRI
Beni yokluğunla eğitme
Beni çıldırtma
Beni kahretme
Ben ne olduysam
Sebep güzelliğindi
Nereye vardıysam
Seninle birlikteydim
Sana alıştım diyorum
Sensiz yemekler zıkkım
Anla biraz
Sensiz susuzum, acım
Sensiz yaşamanın tadı yok
Gel artık
Sana muhtacım.

Cenazeme çiçek göndermeyin
Çünki o zaman tabutumda olmayacağım
Kalabalık arasında siz de varsanız
Bilin ki yanınızdayım
Mezarlığa kadar beraber yürüyeceğiz elele
Avuçlarımızda bütün sıcaklığımız
Öyle şiirler okuyacağım ki size
Öldüğüme inanmayacaksınız..

AÇIK ARTIRMA
Beni öylesine sev
Öylesine artır ki
Hep senin üzerinde kalayım.