Şu telaşlı günlerde minik bir öğle uykusu gibiydi...
O kadar iyi geldi ki anlatamam, küçük büyük demeden herkesin okuyabileceği, minik bir dinlenme molası gibi.
Küçükken hiç masal kitabı okumamış biri olarak neler kaybetmiş olduğumun yıllardır farkındayım ama masallar aslında biraz da büyükler için. Küçükken zaten çoğu şey masal gibi...
Padişah kızı dünyada sahip olunabilecek her türlü maddesel varlığa sahip, bunun getirisi de sonsuz kibir (ama bu, hayatta daha yeni oluşundan ve kendi hislerine de yabancı kalışından biraz).
Sevginin iyileştirici gücü mü demiştik, evet sevgi iyileştirir; eksikliğinin mâl olduğu şeylerse paragraflarca anlatılsa eksik bir şeyler hep kalır.
Kanatlanıp uçan iki beyaz güvercin, hep beyaz kalsın... :)
