Selam!
Kitap, ikinci dünya savaşı zamanında geçiyor. Emmeline, savaş muhabiri olmak isterken yanlış anlaşılmalar sonrasında Kadının Dostu, adlı bir dergide yarı zamanlı çalışmaya başlar ve bir taraftan da gönüllü olarak itfaiyede de çalışmaya devam etmektedir. Bazı mektuplar dergide kabul görmezken, kendi iç huzuru onu rahatsız eder ve kendini bir kararın ortasında bulur: Bu mektuplar çöpe gitmeye devam mı edecek yoksa kimseye bir zararı olmayan ufak cevaplar yazmanın zararı olur mu?
Kitap gayet yalın bir dille yazılmış. Bizden birinin hayatını okuyormuşuz gibi... Savaş içeren kitapları okumayı severim ama bu kitapta, daha farklı bir merkezi konu belirlenmiş. İkinci dünya savaşında herkesin elinden geleni yapmasının yanında, hayatına devam etmesi ve her gün duyduğu bombalara nazaran; çalışmaları, sevmeleri, sevilmeleri, kızgınlıkları ve yardımcı olma gibi insani, güzel bir hikâye sunulmuş. Birilerine ufak da olsa, sadece iki kelam ederek yardım etmenin ne kadar yüce bir şey olduğunu ve bununla beraber her duygunun oldukça insani ve olası olduğunu; sevginin, arkadaşlığın ve anlaşılmanın güzelliğini bir kez daha görüyoruz. Kitabın sonunda Bayan Bird konusun daha farklı bir şeyler beklemiş olsam da, gerçekten istikrarlı davranıldığını görmek de şaşırtmadı. Güzel bi kitaptı.
