Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Sevgili Jerry
Jack London
Doğadaki derin sessizlik ikisinin de sinirlerini bozmuştu.
Rüzgarda şişen etekliği, onun başının üstünde çatırdayıp kendisini tehdit eden yelkeni anımsatmıştı. Ne var ki zamanla eteğin zarar vermeyeceğini anlayarak kadına yaklaşmıştı.
Sevimli yavru, konuşulanları anlamasa da adı geçtiği için kendisinden söz edildiğini sezmişti.
“İrlanda Teriyesi olan tüm köpekler, yetişkin çağa gelince, yalnızca cesaret yönünden değil aynı zamanda ağırbaşlılık ve soğukkanlılık yönünden de son derece ilgi çekici hayvanlardır.”
Jerry altı aylık yuvru bir köpekti. Bir akşam üstü sahibi tarafından küçük kıyı kenti Meringe'de bir sandala bindirilirken başını çevirip iskeledeki ailesine baktı. Annesi Biddy'nin çok üzüldüğü zamanlarda donuk gözlerle bakıp iç çektiğini görmüştü. Şimdide derin derin iç çekiyordu.
“Bizim için kendi güçsüzlüğümüzün yarattığı o huzur dolu koşullar arasında, bizlerden bir derece aşağıda, bu yuvarlak dünyanın üstünde bulunan yüzde doksan dokuz onda dokuzumuz için; ancak bir kaçımızın eğitilmiş hayvanlara uyguladığı, geri kalanımızın işkenceyi, yeryüzünden kaldırmak için kolaylıkla üstesinden gelebileceğimiz, bir başka şey kalıyor geriye. Çok kolay... Herhangi bir eğlence yerinde ya da sirkte, cambazhanede, tiyatroda, hiçbir zaman hiçbir şey düşünmek zorunda kalmayacağız. Ama öyle bir gösteri başlarken, tam o anda; hemen yerimizden kalkıp dışarı çıkmak, bir yürüyüş yaparak, bir parça temiz hava almak, sonra da gösteri bitince, dönüp programın kalan kısmını izlemekle, böyle bir gösteriye karşı olduğumuzu güzelce anlatabiliriz. Yapacağımız, elimizden gelirse yaptıracağımız tek şey, bütün eğitilmiş hayvan programlarını genel eğlence plâtformlarından kaldırmak... Yöneticilere halkın böyle gösterilere ilgi duymadıklarını anlatmak. Ve bir gün gelecek, yönetici, izleyicilerine böylesi gösteriler sunmaktan vazgeçecektir.”
Mişel’in en kaygılı günlerinde bile hiç durmadan yollara düşüp birilerini aradığını biliyordu Villa ile Harley Kennan... Aklından geçenler yalnızca bu oluyordu:”
“Mişel’in, tüm bunlardan haberi yoktu. Ancak Van Kedisi onun varlığını fark etti. Güvertede her şeyden habersiz giderken, kedi birden üstüne atlayıverdi... Mişel, içgüdüsüyle yana sıçrayıp tehlikeyi savuşturdu. Mişel’in bu işte hiç hatası yoktu. Onların hiç birine zararı dokunmamıştı. Kedi öfkeyle tıslayarak, pençelerini çıkarmış, saldırısını tekrarlıyordu.”
“Sen var bana vermek, on çubuk tütün!”
Dag, adamı terslemek zorundaydı.Hemen bu düşüncesini uyguladı:
“Şimdi sana elimin tersiyle bir şey veririm moruk, o zaman görürsün gününü.”
“Bu köpek en azından yüz dolar eder. Eğer onu kibar ve güzel bir bayana yüz dolara sattıktan sonra, parayı cebe indirirken, sırıtarak kendisine bir ‘Uzun ömürler, Hanımefendi!’ diyemezsem, ben de bir Teriyeyi bir tazıdan ayırt edemeyecek, kalıbı beş para etmeyen ayyaş herifin tekiyim, demektir.”
Jerry, sahibinin kucağında güvertede çıktığında yetmiş kadar insanla karşılaştı. Bunların bir kaçı gemi personeli olan beyazları. Diğerleri ise köylerine dönmek amacıyla gemiye henüz bindirilmiş olan burnu halkalı olan yerlileri. Jerry, bu insanların kardeşlerinden birine eziyet ettiklerine tanık olmuştu.