İnsanlar ne ara çıkarları uğruna bu kadar insanlığını kaybetti,anlamıyorum. Kahvem ısıtıyor insanların ısıtamadığı içimi. Rüzgarda yürürken dinlediğim müzik anlıyor sadece beni. Her geçen gün, dudaklarımı biraz daha sahte bir gülümseme esir alıyor.
Sayfa 27 - Epsilon Yayınevi