Nobel Ödüllü yazar Gerhart Hauptmann'ın (1862-1946), 1926 yılında yazdığı romanı kısaca heykeltıraş Haake ile aşık olduğu 16 yaşındaki Wanda arasındaki ilişkiyi anlatıyor.
Kitap gerçekten çok güzel, okuduğunuzda Haake'nin hareketlerine kızabiliyorsunuz fakat hastalıklı denebilecek bir ruhu o kadar güzel anlatmış ki düşününce bir şey diyemiyorsunuz yazara. Aşağı tabakadan başarıları ile yukarı tabakaya çıkan sanatçının yeni yerinde de çok mutlu olamadığını, yine alt tabakaya ait görülen bazı davranışları hala yapmaya devam ettiğini çok güzel belirtmiş yazar. Kitabın güzel gelen bir tarafı da diğer klasiklerdeki gibi efemine, çıtkırıldım, melankolik biri yerine hırsları olan, mücadeleyi seven, rahatlıkla kavga çıkarabilen birini kahraman olarak anlatmasıydı.
Kitaptaki diğer en sevdiğim kısımlar ise yazıldığı yıl olan 1920'li yıllarda bile Alman toplumundaki adalete güvendi. Alt veya üst tabaka olsun her anlaşmazlık olduğunda hemen mahkemeye başvurmanın dile getirilmesi (bizdeki gibi kısasa kısas değil) o zamanın Almanya'sını kısmen göz önüne getiriyor diye düşündüm.
Tavsiye ederim.
