Sevgilinin Geciken Ölümü
Murat GülsoySözler ve Alıntılar
İnsanlar ancak kendi bedenleri ve ruhları üzerinde açılan yaraların acısını gerçekten hissederler. İnsanlar ancak kendi küçük dünyalarındaki işaretleri algılayabilirler.
İnsanlar kendi hikâyeleriyle, kendi hayatlarıyla sınırlıdır.
Şu yeryüzünde her şey bizim uydurduğumuz hikâyelerden ibaret. Ne yazık ki bir süre sonra bu hikâyelerin sınırları içinde yaşamayı seçiyoruz. Belki de kendimizi bu şekilde güvende hissediyoruz.
"Uyku ölümün kız kardeşidir; ikisi için de hiçbir savunması yoktur insanın. Nasıl ki ölüm meleği gülünç orağı ile karşısına dikildiğinde ona teslim olmak zorundaysa zavallı ruh, her gece uykuya da öylece boynunu uzatır."
Sayfa 41 - Can YayınlarıKitabı okudu
Umutsuzluk henüz tanıdık bir duygu değildi: Çevresindeki her şeyi naylon bir filmle sımsıkı saran bir duygu. Geleceksizliğin hava sızdırmaz örtüsünün altında bozulmadan, değişmeden, yaşamadan bekliyorlardı bu evde. Cem, Serap ve eşyalar. Belki de bu yüzden tozlanmıyorlardı. Toz...
Sayfa 137
Yaşarken öğrendiğim bir şey var. Bazı şeyler olmamış gibi davranma!
Ne kadar zavallı bir öğreti.
Birazdan ne yapacağını biliyordu. Balkona çıkıp sigara içecekti. Ne yapacağını biliyor olmak, insanı rahatlatıyordu.
Sayfa 162 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Ölüm bir süreçtir, bizi tanıyan son kişi öldüğünde tamamlanan bir süreç."
Sayfa 36 - Can YayınlarıKitabı okudu