Bu sözcüklerle tanımlanması çok güç bir şeydi; bir yakınlık, insanlarla birlikte olmanın, onlarla aynı şeyleri hissetmenin hazzı. Amaçsız, hedefsiz birine bir iyilik yapmak ya da birinden bir iyilik görmek isteğinden olabildiğince uzak. Karşılıksız, hiç bir şeyin verilmediği ve alınmadığı, böyle bir beklentinin olmadığı bir sevgi ve dostluk çemberi. Bu kısacık bir sevgi anı olarak da tanımlanabilirdi belki, derin bir anlayıştan kaynaklanan, insanı sarmalayan, sonsuz denecek kadar tatmin eden ama belki de bu nedenle kısa süren.~
Sayfa 164 - Altın kitaplar