''Bu kent boşalacak!Gökyüzü uçaklara,kentyüzü namlulara kalacak!Bu kent boşalacak ve bizden başka kimse kalmayacak'' diyordu.
O Vuruldu,kent kaldı..
Böyle bitiriyor,Amed'in asi çocugu olan Karanfil Ümüt'den bahsederken.
Sevginin herkesten şikayetiyle başlayan yılmaz odabaşı,güçlü kalemiyle birçok ekolojik,nükleer tehtit,barış,savaş gibi birçok konuya deginmiş denemelerinde.
Ve son olarak ''Topragın başına gelen,O'nun çocuklarının da başına gelir''diyor.Birkez daha hak veriyorum yazara,Dün topragı kirletdiler,bu gün ise insanlıgı.Dün topraga aglamayanlar bu gün kendisine aglıyor...
