Hangi benzetme gerçeğe bu kadar yakın olabilirdi?
Şems et, Mevlana süttü. Şems güneş, Mevlana onun ışığını yansıtan aydı. Şems diken, Mevlana ise güldü. Şehir halkı Ustalarının sütünü içebilir, ışığında güneşlenebilir, rayihasını duyabilirdi; ama onu avuçlarının arasına almaya kalktıkları anda yaşlı adamın kıskançlığı bir diken gibi ellerine batıyordu ve Şems, kancasını asla geri çekmiyordu..