Ali ŞERİATİ,bu ismi duymayan çok fazla insan olduğuna eminim.İstikbâlin okullarda olduğunu savunan bu adam, devrim öncesi İran'ın en önemli felsefi liderlerinden biriydi.O sosyolojiyi İslamlaştırmayıp,İslam'ın sosyolojik okumasını yapan,mollalar sistemine karşı bileni,bilgiyi,alimi savunan biriydi.Bunu şu sözünden zaten bariz bir şekilde anlayabilirsiniz:"Açıkça alim var,cahil var;bilen var, bilmeyen var."Tabii bu görüşler onun çok da uzun ömürlü olmasına izin vermemiş, 1977 yılının haziranında İngilitere'de şüpheli bir şekilde vefat etmiştir.İngiltere istihbaratı ve Şah tarafından öldürüldüğü söyleniyor.Gelgelelim eserlerine...İçerik olarak eserlerinin çoğu herkese yani genel okuyucu kitlesine hitap etmemekle beraber, bunlardan genel okuyucu kitlesine hitap eden ve ilkin "Çölde İniş"adıyla yayımlanan kitabın bir bölümünde yer alan ve İran'da ayrı bir kitap olarak basılan "Sevmek Aşktan Üstündür" adlı eseridir.Eserde aşk ve sevgi iki ayrı kişilik yani karakter olarak ele alınmış ve aşk,hep bencil ve yıkıcı olarak;sevgi, yapıcı ve çoğulcu olarak tasvir edilip konuşturulmuş. Yeryüzünün ve yerin yüzü olan insanın bencil aşkına karşılık, kalıp yaşamak gerektiğini ve aşkın en yüksek zirvesi olan sevgiye ulaşana kadar düşmemek gerektiğini çeşitli yönlerden aktarmaya çalışmış ŞERİATİ bu eserinde.Eserin sizleri kendinizle yüzleştireceğini ve artık sadece bakan değil aynı zamanda gören de olacağınızı eklemek istiyorum.Ve"Sevmek aşktan üstün müdür?"diye soracak olursanız: Evet;üstündür,diyorum.
