Ey dil sen ol dildâra lâyık mı değilsin ya
Da'vâ-yı muhabbete sadık mı değilsin ya
Bu gam ne gezer sende âşık mı değilsin ya
Gâm sohbeti yâd olmaz meşrepleri sâf olmuş
Âşıkta keder n'eyler gam halk-ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz pîr-i mugânındır.
Sen yoksun o benlikler hem vehm ü gümânındır
Birdenbire bul âşkı bu tuhfe bulanındır
Devrân olalı devrân erbâb-ı safânındır
Âşıkta keder n'eyler gam halk-ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz pîr-i mugânındır.
I. Fâriğ olmam eylesen yüzbin cefâ sevdim seni
Böyle yazmış alnıma kilk-î kazâ sevdim seni
Ben bu sözden dönmezem devreyledikçe nûh-felek
Şâhid olsun aşkıma arz u semâ sevdim seni
Yüzbin cefâ etsen vazgeçmem, sevdim seni.
Kaza ve kader kalemi alnıma böyle yazmış; sevdim seni.
Dokuz gök döndükçe bu sözden dönmem:
Sevdim seni; yer, gök, aşkıma