Çarlık Rusya'nın yıkıldığı ve Kızıl ordunun kurulduğu günlerde, yerlerini, yurdlarını bırakara, atalarını mezarlarını ve binlerce hatıralarını unutmağa çalışarak, dünyada tek bağımsız bir Türk yurdu olan Anadoluya sığınan Kafkasyalı kardeşlerimizden birçoklarının teşvikine dayanmayarak bir zamanlar, Şimali Kafkasya Cumhurriyetinin Devlet başkanı olan Mirza Pşimaho Kosak beyi ziyarete gittim. Tünel'de Narmanlı hanımın mütevazi bir dairesinde mücadele arkadaşı ve vefakar karışı Nefise hanımefendi ile beraber yaşayan ve sol taraın paralize olmuş bulunan bu asil ve kahraman zatı tanıdığım zaman 0,70'in üüstünde bulunuyordu. Fakat hafızasına ait kudretler henüz ayakta duruyordu. Kısa zamanda ahbap olduk. Kafkasya'yı karı ve koca benim önüme parça parça bir albümün sahifeleri, bir haritanın poftaları gibi açıp dökerken, benim de bu mert, bu kahraman insanlara hayran olasım geldi.
