Klasik Türk Edebiyatının en seçkin şairlerinden bir olan Şeyhülislam Yahya (1553-1644) 17.yy.da yaşamıştır. Osmanlı şeyhülislamlarının en ileri gelenleri arasındadır.
Kaynaklar onu herkes tarafından sevilen, hoş sohbet ve güler yüzlü bir olarak tarif etmektedir. Güzel ahlâk sahibi, nüktedan ve mütevazı bir kişiliğe sahip olan Yahya, aynı zaman bir rind edasına sahiptir.
Şehirli Türkçesi diye bilinen ve Necati Bey ve Baki’nin temsil ettiği söyleyiş tarzını ustalıkla şiirlerinde kullanmış ve bu bayrağı biraz daha yükseklere çıkarmayı başarmıştır. Bir aşk şairi diyebileceğimiz Yahya şiirlerinde İlahi aşkı beşeri aşk görüntüsünde işlemeyi başarmıştır. Sanat göstermek gibi bir derdi olmayan Yahya, pek kelime oyunlarına girmemiş ve tekellüfe kaçmamıştır. Zaman zaman toplumdaki aksaklıkları edebi çerçevede kalmak şartıyla iğneli bir dille eleştirmiştir.
Klasik Türk Edebiyatı alanında araştırmalar yapan Süleyman Solmaz bu eserde, Yahya’nın hayatını, sanatını ve şiirlerinden örneklerle sanatını bize yetkin bir şekilde tanıtmaktadır.
