dikkat spoiler içerir. bu incelemeler sadece kendime notlarımdır
çok beğendim ben. Tolstoy’dan okuduğum 2.kitap, yakın zamanda daha çok okumayı umuyorum. bence Yevgeni'nin hissettiği, hatta bu sebeple öldürdüğü o karanlık duygular yalnız insanın evrimsel olarak barındırdığı şehvet duygularıyla açıklanamazdı. alışkanlık, bağımlılık, hatta obsesyon işin içindeydi.
bağımlılıklarımı bırakmaya çalışırken benzer hisler yaşadım. her gece "bir daha asla dersin" ve ertesi sabah tekrar kendini aynı alışkanlıkların pençesinde bulursun. bunu yenmek için okuduğum bir başka kitap olan "iyi hissetmek" teki tavsiyelere uymaya ve Yevgeni'nin aksine daha somut adımlar atmaya çalışıyorum. Yevgeni de ne zaman somut bir adım atsa, bir tatile çıksa, biriyle durumu paylaşsa kendini çok daha iyi hissetmişti.
irade kuvveti, sahiden insan hayatında en önemli kuvvet belki. yapmayacağım dediğini sahiden yapmamak, yapacağım dediğini sahiden yapmak o kadar kolay değil. sabrın; bir alışkanlık, her gün tecrübe edilen bir his haline getirilmesi gerekiyor.
ve gerektiğinde, Yevgeni gibi çözümler bulmaktan kaçmak için, kendini affetmeyi ve yardım istemeyi bilmek. hayatı çok zorlaştırmamak lazım sevgili ikocum. bırakmak istediğin her şeyi bırakacağına, hayatını istediğin yöne çekmeye devam edeceğine inanıyorum. yeter ki kendine iyi davranmayı unutma ve bahçeni yeşillendirmeye devam et.
