Aramızda Ahmet Ümit Sevmeyen yoktur heralde (tabiki istisnalar vardır mutlaka).
Okuma listemde yine sabırsızlıkla beklediğim bi kitaptı, bundan önce "Şeker Portakalı"nı okuyordum ama o baydı yarım bıraktım. Dedim Ahmet ümit abinin Nevzat Komiserini okuyum, en son "Beyoğlu'nun En güzel Abisi"ni okumustum ve gercekten guzeldi, ondan önce de "Bab-ı Esrar" ı okumuştum. Neyse aldım elime bi heyecanla okumaya başladım ama bu konuda yalan söyleyemem kitap beklentimin bayağı altında bi kitaptı yazarına göre. Kitapta tam 18 hikaye var ve 18 hikaye karşı 200 sayfa hikayeler çok monoton ve tahmin edilebilir di 60. Sayfaya kadar geldim ama gerçekten sıkıldım. Ve şunu da anlatmadan geçemiyeceğim : Sanırım en son okuduğum vaka "Jinekoloğun Ölümü"nde kurban bi jinekologtu ve adı rahim di gülmeden edemedim anneme anlattığımda çok komiğine gitti sanırım kitapta beni ençok etkileyen bölüm bu bölümdü.(≧▽≦)
