Bu Paulo Coelho'nun okuduğum ikinci kitabı. İlk okuduğum Simyacı idi... Okuduktan sonra, "ben bu hikayeyi bir yerden biliyorum" demiş, bir süre düşündükten sonra Borges'in "Alçaklığın Evrensel Tarihi" isimli kitabından iki sayfalık bir öykücüğün şişirilmiş versiyonu olduğunu fark etmiştim... Bu deneyimden sonra uzun süre okumadığım Coelho ile yolum, annemden kalma kitapların arasında yeniden kesişti. Bir kitaba yapılacak en kötü şey, onu okumamaktır, diye düşündüğümden; "Şeytan ve Genç Kadın"a bir şans vereyim dedim.
Vasat edebiyat, bariz manevi sömürü, dinsel imgelerle psikolojik zaafların karşılıklı iç içe geçişi, bildiğiniz yüzeysel ve yavan bir konu... Ücra bir köye bir yabancı gelir, yabancı köylüye aralarından bir kişiyi seçip öldürmeleri durumunda altın vaat eder. Ve biz de okuyucular olarak insanın içindeki melek ve şeytanın savaşın izleriz. Yazar da bize bu savaşın dünya ölçeğinde iyi ve kötünün savaşının bir parçası olduğunu defalarca hatırlatmayı ihmal etmez. Bitirdiğim zaman sonuna kadar okumayı başarmış olmamın bir başarı mı yoksa zaafiyet mi olduğu dışında bir düşünce yoktu aklımda... Bildiğiniz dini öykü kıvamında bir kitap. Hatta İsa ve Muhammed ile ilgili okuduğum bazı dinsel hikayelerin çok daha iyi olduğunu söyleyebilirim. Uzak durun
