Kitabı bitirmek nasip oldu sonunda. Okurken çok çeşitli fikirlere kapıldım. Birincisi; bence adı şeytanın hileleri değil sofilere reddiyeler olmalıydı. İnanılmaz bir tasavvuf düşmanlığı var. Yaşadığı döneme göre haklı da. Çünkü haddi baya aşmışlar. Sağlam elbiseleri yırtıp yama yapmak, günlerce aç gezmek, azıksız ve bineksiz yola çıkmak gibi tevekkülü yanlış yorumlama ve bid'atler gibi... Ve, ve, ve benim hiç hoşuma gitmeyen asıl nokta. İmam Gazaliye çok ağır itham ve eleştiriler var. Bahsettiği şeyler ihya da var mı bilmiyorum ama ateş püskürüyor. Hatta şöyle bir ibare var " ihya yı telif etmekle gazaliyi fakihler arasından çıkaran Allah'a şükürler olsun. " ve daha nice tasavvuf büyüğünü gözden düşüren eleştiriler. Bu bence olmamalıydı. İsim vermesi ne kadar doğru? Yanlış amellerden bahsedilse yeterliydi. İsmine bakıp almıştım hani şeytanın nasıl yoldan çıkardığını anlatır diye ama ondan ziyade 'kimleri' yoldan çıkardığı anlatılmış. Ben tavsiye etmem açıkçası. Bu bakımdan çokta gerekli değil bence
