Serinin en sevdiğim ve beni en mahveden kitabı net! Okurken Zarek'e üzülmediğim tek bir an bile olmadı. Kalbimi paramparça etti bu kayıp adam.
Sevgisiz kalmış bir çocuğun, nefret edilmiş bir kölenin, Karanlık Avcı da olsa hâlâ soyutlanmaya devam etmesi bir noktada sinirlerimi aşırı bozdu.
Bir önceki kitaptan tanıdığımız Zarek'in idam fermanı verilmiş ve yaşaması Adalet Tanrıçasının kızı Astrid'in dudaklarının arasından çıkacak tek bir söze kalmıştır. Bu noktada Artemis, ne kadar Acheron ile bir anlaşma yapsa da bir şekilde ortalığı karıştırır ve kitap bir kaçma kovalamacaya dönüşür. Ayrıca yepyeni karakterler, mitolojik ögeler ve fantastik evrenin daha da genişletilmesini de unutmamak gerek.
Kitap boyunca Artemis'den nefret ettim, Acheron'a olan merakım zirve yaptı, yazarın yarattığı evrene hayran kaldım ve Zarek'e üzüldüm. Tutkusu dozunda, olayların seyri daha da dozunda, tanımadığım karakter ve beni şaşkına çeviren fantastik anlayışıyla serinin net en iyi kitabıydı. Diğer kitapları da severek okudum ancak Zarek zirve oldu bende. Her şeyiyle çok çok sevdim ben.
