Korotkov, büyük bir yanlış anlaşılma sonucu görevine yeni atanan patronu tarafından işten çıkarılır. Bunu düzeltmek için oradan oraya sürüklenen Korotkov'un hikayesidir Şeytanname.
Bulgakov, güçlü kurgu yapısı ve anlatı öğeleri ve grotesk tarzında yazdığı Şeytanname'yi bitirdiğinde, bizde kendimizi, iyi ve kötüyü sorgulamaktan çok sistemin değerlerimizi nasıl yok saydığını sorgularken buluruz.
Gogol'un Mirası
Bulgakov, Gogol ile anılmaktan gurur duyar miydi bilmiyorum ama konuyla dalga geçeceği kesin!
Her iki usta sayesinde "olanca ağırlığıyla küçük insanlarını ezen meşhur devlet bürokrasisiyle toplumsal bellekler hâlâ daha hesaplaşır"
Dipnot: Everest'e ve Erdem Erinç'e hem sunuş yazısı hem çevrisi için teşekkürler.
Dipdipnot: Biz eğlence olsun diye inceleme yazaduralım, Zamyatin'in Şeytanname hakkında yazdığını bir okuyun, derim.
İyi okumalar
