İnsan içindeki şiddetin ne olduğunu, nereden geldiğini bilmez, onu tanımaz. Oysaki şiddet kişiyi çok iyi tanır, onun kim olduğunu, ne yaptığını, nerede olduğunu ve ona nasıl hükmedeceğini çok iyi bilir.
"Elma yiyen kişi elmaya şiddet uygulamaktadır çünkü elmanın da canı var."
Bu kurnazca bir yaklaşımdır ama kurnazlığın ikiz kardeşi cahilliktir. Bu kurnaz cahiller şunu bilmemektedir; "can" veya "ruh" elmada değil, elma ağacının gövdesindedir. O yüzden asıl şiddet elma yiyerek değil, elma ağacını keserek uygulanır.
İnsan yozlaşınca şiddet bireysel ve toplumsal yaşamın bir parçası olur. Yozlaşmanın başlıca nedeni, insanın kendi düşüncelerine karşı olan düşüncelere saldırması, onları bastırması, ortadan kaldırmak ve hatta yok etmek için çabalamasıdır.
Şiddet enerjisi bilinçli zihin tarafından baskilaninca , farklı kanallardan hareket eder ve mutlaka dışa vurur.Herkes şunu anlamalıdır ki ,siddet enerjisi bastırılarak asla yok edilemez.Tam tersi birikir ve daha da güçlenir.
Farklı düşüncelere paranoyakça yaklaşım da yozlaşmanın bir parçasıdır. Bir insanın farklı bakış açılarını anlamaya çalışmadan onlara düşmanca davranması ve onlara "düşman" damgası vurması şiddetin kaynağıdır. Farklı düşüncelere düşman damgası vurulduktan sonra artık şiddet kullanmak, en uygun davranış biçimi olarak görülür.
Dogmatizm ve inanca dayalı dogmatik davranışlar şiddete neden olur. Bir insan kendi inancının en dogru olduğunu inanınca ve bunu bir iman gibi savunarak bunun için ölmeye hazır olunca mutlaka şiddete başvurur.