Sıfır Noktasındaki Kadın

"Spoiler İçerir.. "
Yazarın sözüyle başlamak isterim : Gerçek Bir Kadının Öyküsüdür Bu Kitap ..!

Psikiyatrist olan yazarımız Kanatır Cezaevi'nde bir grup kadın mahkumun kişilik yapıları üzerine bir araştırma yürütmeye başlar . Sonra diğer mahkumlardan ziyade Firdevs adında mısırlı bir kadın mahkum dikkatini çeker . Firdevs 10 gün sonra idam edilecek , her ne kadar devlet başkanına affını yazmasını isteyenler , idam cezasını müebbet hapise çevirmesini isteyenler olduysa da Firdevs ölümü tercih etmişti . Sayın es-Saadavi bu kadınla görüşmek için her yolu denemiş fakat her seferinde red cevabı almıştı . Diğer mahkumlardan çok farklıydı Firdevs , yemeğini düzgün yemiyor , düzgün bir koğuş istemiyor , hatta koğuşunda tek bir eşya bile barındırmıyordu . Tam ümitler tükendi derken Firdevs nasıl olduysa sayın es-Saadavi ile görüşmeyi kabul etmiştir.

Çok mutlu olmuştur Firdevs'i göreceği için . Ölümüne sadece 48 saatten daha az kalan bir kadını göreceği için ...

Firdevs Mısırlı bir fahişedir . Her şeyi anlatmaya başlar . Çocukluğundan şu anda bulunduğu zindanlara düşmesine kadar olan her anı tek tek anlatır .

Ailesinden söz eder Firdevs babasının sofu diye geçinip karısını çocuklarını dövdükten sonra camiye gidip şeyhin arkasında nasıl iki büklüm olduğunu anlatır .
Annesine , en sevdiğine , en yakınına sadece bir soruyu sorması hayatının hatası olur : Anne babam olmadan nasıl doğurdun beni ? Annesi bir güzel döver , çığlıklar içinde bir KIZ ÇOCUĞUNU SÜNNET ederler .
Babasından , annesinden hiç bir zaman gerçek sevgi görmez , hatta bazen gerçekten annem babam bu insanlar mı diye bile düşünür . Bir amcası vardır , en çok onu sever ama amcası da onu çok sever . El Ezher ' de ders veren bir demokrattır .
Annesi babası ölür , kardeşleri zaten daha önce ölmüştür .
Amcasından bir kaç kez tacize uğrar . Gidecek bir yeri yoktur . Çaresiz sesini çıkartamaz 15-16 yaşında bir kırlangıç kalpli melek ..
Amcası onu okula gönderir , okumayı çok sever , ilkokul ve orta okul diplomalarını alır .
Okul biter , amcası evlenmiştir . Yengesi istemez bizim masum Firdevs'i . Şeyh diye geçinen amcası Mahmut ile Firdevs'i evlendirmek için konuyu kocasına açar . Fakirlik belki üç beş kuruş başlık alırız diyerek Firdevs'i 65 yaşında bir adama verirler . Firdevs'im , kuzum ne yapsın , kime gitsin nereye gitsin ...

Firdevs'in dilinden evlendikleri ilk gece :
''Geceleri kollarını bacaklarını bedenime dolar , yumru yumru ellerini , yıllardır iyi yemeğe hasret aç bir adamın pençesiyle bir tabak yemeği silip süpürmesi , geriye tek bir kırıntı bile bırakmaması gibi , bütün bedenimde gezdirdi ''
Vahşet bu , insanlık dışı ..!
Her gece ağlayarak kalkar zavallı Firdevs Oyaratığın koynundan , banyoya gider , hıçkıra hıçkıra ağlayarak bütün bedenini defalarca yıkar ..

Bir gün döver , o kadar çok döver ki kocası firdevsi kulaklarında burnundan kanlar gelir , amcasına gider , amcası : ''Her evlilikte olur diyip tekrar kocasının evine gönderir . Kocası ile her yemek yediğinde , kocamın gözleri kendi tabağında değil benim tabağımda olurdu , o kadar açtı ki benim tabağımdakileri bile yerdi , der .

Dayanamaz daha fazla kaçar evden , terk eder o yaratığı .. Sokalarda dolanırken bir lokantanın önünde durur , dinlenmek birazda ısınmak için , hava çok soğuktur , içeri girer . Lokanta sahibi Beyumi diye bir adam , evime gel , kalacak bir yer buluncaya kadar kalırsın . Diploması olduğunu da söyleyince Firdevs , hem sana işte buluruz der .
Giderler Beyumi'nin evine ilk günler güzeldir . Beyumi gayet kibar , gayet naziktir . Sonra bir gece Firdevs artık gitmek istediğini söyler , iş bulması gerektiğini ayakları üstünde durması gerektiğini ..
Döver adam Firdevs'i .. Tecavüz eder ... Defalarca kez ... Arkadaşlarına satar Firdevs'i ..
Bir gecelik zevklere meze olur zavallı Firdevs ...
Bir yolunu bulup kaçar .. Şerife adında bir iyi! bir kadınla karşılaşır . Yüzündeki çürükleri görür . gel benimle der , yardım etmek isterim sana der .
Şehrin en elit yerlerinden bir semtte bir apartmana gider . Kadın Fahişedir , hayatını böyle kazanıyordur . Firdevs'i de satar . Hayatta kalmak için razı olur Firdevs ..
Derken bir adam''Müşterisi '' gözünü açar .. Şerife'nin yanından da kaçar ..
Derken kendi çalışmaya başlar serbestçe , en yüksek fiyatı verenin olur . Bir gün bir adam hayatına girer ve tek soru ile ''Saygılı bir iş mi bu yaptığın ? '' hayatını değiştirmeye karar verir.


''Bir kere düşmeye gör , herkes vuruyor , seni bu bataklıktan kurtaracam diyip gelen erkekler bile işini görüp gittiler , gözümdeki yaşa , kalbimdeki acıya bakmadan .. '' der Firdevs .

Sonunu anlatmıym artık , yeterince merak uyandırmışımdır kitap hakkında diye düşünüyorum . '' Kusuruma bakmayın çok uzattım farkındayım , daha da yazmak isterdim ''
Okuyucu yorumu : Kesinlikle okunması gereken bir kitap ..
İslam dinini kartvizit yapıp işledikleri suçları onlarla gölgeleyenlere söz yummak için din ne diyor iyi anlayalım , okuyalım ..

Şimdi soruyorum sizlere : SUÇLU KİM ?

'' Dipnot : The Stoning Of Soraya M. , filmini izlemenizi isterim kitabı okuduktan sonra . ''

Selamlar olsun size minnoşlar.. Esasen bu incelemeyi, Jack London 'la mapushaneye düştüğüm ve ikimizin de buna zerrece üzülmediğimiz anlarda , mahpus damı altında kendisiyle Afyon ilimiz niçin Ege Bölgesine dahildir minvalinde "feyizli" tartışmalar yaparken koğuşun çaycısından çay yerine Jacobs Monarch kahve istiyorum demem üzerine çıkan tartışmada sağlam dayak yiyerek uyandığım rüyamın üstüne, yani dün sabah kaleme alacak idim .. Fırsat olmadı yine .. Bu arada tüm bunlar olur ve ağzımıza yüzümüze kuf kuf deye darbeleri yer iken ,TRT FM de C C Catch - Cause You Are Young çalıyordu arkada .. "Hold on tight to your dreams hold on." kısmında uyandık ..
ahanda parça : https://www.youtube.com/watch?v=zNKvp7lmI4Y
Bu vesile ile "Tutunamayanlar" a selam olsun buradan.. Esasen rüyalarda ATM den para yerine "leblebi" çekip üzüldüğüm , Darth Vader ile çekirdek çitleyip şenlendiğim ya da Aleyna Tilki' nin Myanmar' da kurmuş olduğu Bianchi bisiklet fabrikasındaki montaj platformunda " akarsu" kontrolörlüğü" yaptığım pek çok rüya gördüm.. Hatta ve hatta stres çarkı sattığım tezgahımın üzerine Isuzu bir kamyonetten KARPUZ bile atmışlardı ama bu son rüya tölere edilebilir mantıksal sınırların da ötesine geçti .. Neyse.. Rüyalar alemini bir tarafa bırakalım şimcik .. Azıcık gerçeklerden bahsedelim .. Sandığın üzere Mısır' a falan gitmicez şekerim .. Ben size Türkiye' den bir şahsın , bir başka KADININ hikayesini anlatacağım.. Hazırsanız 1929 yılına şöyle bir uzanalım ..

1929 yılında Beşiktaş - Fenerbahçe voleybol takımını izlemeye gelenler o gün baya baya şaşırdılar .. Erkek voleybol liginde oynanan maçta, Sarı Lacivert çubuklu forma ( alemde kralız hehehe! ) giyen erkekler arasında bir de kadın voleybolcu bulunuyordu .. ÜSTELİK "KAPTANLIK" PAZU BANDIYLA!!! Aslında İstanbul Teknik Üniversitesi bünyesinde bulunan kadın voleybol takımında yer alıyordu bahsedeceğim şahıs .. Her şey iyi güzeldi ama o sıralar Türkiyedeki tek kadın voleybol takımıydı bu ..Başka takım yoktu ki bayanlar ligi olsun !! Maç yapamıyorlardı haliyle .. İşte bundan dolayı ve çok iyi artı başarılı bir oyuncu olduğu "içün" (Selam olsun sana Aziz BABA!) Fenerbahçeli oyuncular teklif götürdüler ona Beşiktaş ile oynanacak maçta kendi bünyelerinde yer alması adına .. Kabul etti .. Yalnız böyle bir şey olabilir miydi acaba ? Prosedürlere uygun muydu ? Açtılar okudular yönetmeliği... Erkek takımında kadın yer alamaz diye bir ibare yoktu .. Daha 6 sene öncesine kadar neredeyse HİÇBİR ALANDA ESAMESİ DAHİ OKUNMAYAN "KADIN" için böyle bir madde koymak kimseciklerin aklının ucundan dahi geçmemişti .. Neyse efenim .. Fenerbahçe o gün Kartal'ın kanadını kırdı , eti de kemikten ayırmak suretiyle (KUDURUN!!) =)) Ve o sene Fenerbahçe namağlup bir seri ile şampiyon oldu .. Bu olay , yani bir kadının erkek takımında forma giymesi o dönem için Türkiye'de ve dünyada bir ilkti .. Bahsettiğin kadının ismi neydi derseniz .. İsmi Sabiha Rıfat Gürayman idi .. Ama Türkiye' de yalnız bu alanda değil mühendislik alanında da bir ilkti .. Türkiye' nin ilk kadın inşaat mühendisiydi aynı zamanda .. Ve tarihimizde Atatürk 'ün talimatı ile girdiği ,o zamanki adı Yüksek Mühendis Mektebi olan ve o güne dek hiç kız öğrenci kabul etmeyen şimdiki ismiyle İstanbul Teknik Üniversite' sinin de tarihindeki İLK KADIN öğrencisiydi .. Sayısız okul , hastane yaptı .. Hükümet konakları ve köprüler inşa etti .. Bugünkü TBMM binası da onun eseri .. Ama yaptıkları arasında bir tanesi var ki onun bizim gönlümüzde yeri ayrı .. Anıtkabir 'in de BAŞMÜHENDİSİ idi aynı zamanda .. Bunları niçin anlatıyorum açıklayayım ..

Geçenlerde Kadın Yok Savaşın Yüzünde kitabını okuyorum .. Kitap adı üstünde 2. Dünya Savaşı sırasında Rusya' da savaşan kadınların anılarından oluşuyor .. Okumadıysanız kesin edinip okuyun .. Kitabı okurken bahse konu şahısların ismi de geçiyor olmasına rağmen kendimdeki bir anormalliği keşfettim .. Anıları anlatanlar kadın olmasına rağmen , " ya bu ADAM bunu nasıl yaptı acaba?" diyerek içten içe sorular sorarken yakaladım kendimi .. Bunun sebebi esasen çok açık .. Gerek dünyada olsun , gerek Türkiye' de olsun kadının ve erkeğin yeri maalesef bir ve eşit değil .. Hele Türkiye gibi bir ülkede .. Dilimizde kadını aşağılamak ve hakir göstermek için kullanılan bir dolu deyim ve atasözü var .. İşte EKSİK ETEK ! İŞTE " ELİNİN HAMURUYLA ERKEK İŞİNE KARIŞMA! "KIZINI DÖVMEYEN DİZİNİ DÖVER!"

Bakın , oysa ki okuduğum kitapta KURSK TANK SAVAŞINDA "TANK SIHHİYE ERİ" olarak görev almış kadınların aktardıklarıydı orada anlatılanlar.. Bu ne demek biliyor musunuz ?!?!?!! Çoğunuzun savaş tarihi ve askeriye ile hiç alakası yok.. Söylediklerim çoğunuza bir anlam ifade etmedi biliyorum .. Kursk Tank Muharebesi tarihteki EN BÜYÜK TANK MUHAREBESİ .. Safi Almanlar bu savaşta 2000' e yakın (yazıyla İKİ BİN!) tank ve 75 bin piyadesini kaybetti .. Bu savaşın tarihte bir emsali yok .. Kaçınız bir tankı çalışırken gördü bilmiyorum .. "Eğer namlusu sana dönükken ateş ettiğini "DUYDUYSAN" yaşıyorsun demektir" derler onlardan için.. Savaşta karşı karşıya gelmek isteyeceğin en son şeylerden biri tank ! Hele ki Alman Tiger 1 ve Pantherleri!! Gördüm de söylüyorum.. Göklerde CANAVAR SİRENLERİ monte edilmiş Stuka olarak da bilinen Junkers 87'ler !! Sesi dahi seni olduğun yere mıhlıyor.. Seneler sonra bu sirenin sesini duyunca korkudan kalp krizi geçirip ölen insanların hikayelerini okudum .. (Al şurdan izle : https://www.youtube.com/watch?v=fhJ8HY24Pb8 ) İşte o tankların arasında koşturup , yanan tankın kapağını açıp , yaralı ve hareket edemeyen tank personelini "ELİNİN HAMURU İLE SIRTLAYAN KADINLARDI" ORADA OKUDUKLARIM .. Bırak kendimi , benim diyen bir çok erkek yapamaz o işi !!

O yüzden diyorum ki : Kadın İKİNCİ BİR TÜR DEĞİLDİR!! KİM NE DERSE DESİN NOKSAN YARATILIŞLI BİR CANLI DA DEĞİLDİR !! Şans ve fırsat eşitliği verilirse KADIN HER AMA HER ŞEYİ YAPAR .. YAPABİLİR !Tarih bunun örnekleri ile dolu.. Hem şurada , hem de başta anlattığım örnekler bunun kanıtıdır !!!

Kitaba gelecek olursak Mısır gibi ( şöyledir böyledir falan demeyeceğim , bilen biliyor ne olduğunu ) bir ülkede KADIN OLARAK DOĞMAK TALİHSİZLİĞİNİ yaşamış ve bence "Sıfır Noktasının da altına düşürülmüş" Firdevs isimli bir hayat kadınının anıları burada anlatılanlar .. Fırsat eşitliği olsun , negatif ayrımcılık olsun tartışılan bir dolu kavram var .. Şimdi hayat kadını diyince hemen ellerinde etiketle koşturan bir dolu tip olacaktır .. O yola nasıl düştüğünün , nasıl ve kimler tarafından düşürüldüğünün de hikayesi var .. Elleri etiketli o insanlar ve ikiyüzlülükleri için kitaptan bir alıntı paylaşayım da şapkalarını önlerine alıp düşünsünler .. Hoş düşünmezler ama olsun .. Buyrun okuyun bu hayat kadınının , sizin deyiminizle fahişenin dediklerini ..

"Bir gün gazeteler bir derneğe bağışta bulunurken resmimi basıp, benden sorumluluk sahibi bir yurttaş olarak bahsettiler. Bundan böyle ne zaman ONURA ya da ÜNE gerek duysam, bankadan - P A R A - çekmem yeterli oluyordu."

İşte böyle monçiçileeeer !! Kendin ne anladın gavur Tuco diyecek olursanız , odun aromalı bir kardeşiniz olarak ve Bukowski ' yi de pek seven bir insan olarak diyeceğim şudur :

KADINLARI ÜZMEYİN !! Biliyorum kısa oldu ama olsun =))

Şuraya benim söyleyeceklerimi çalıp daha önceden söylemiş ifrit Charles Bukowski ' nin satırlarını bırakayım son söz niyetine =))

AĞLAYAN BİR KADININ GÖZYAŞLARI , AĞLATAN ADAMIN BAŞINA GELECEKLERİN ALTINA ATILAN İMZADIR...

"Yeter evine bomba düşesice!! Git artık!" diyenler için son not: Ramazan ramazan alkolik Bukowski mi okuyacağız diyenleri de düşündü İŞSİZ KARDEŞİNİZ !!

CAHİLDİRLER KADINDAN ÜSTÜN OLDUĞUNU SANANLAR..

- Mevlana Celaleddin-i Rumi -

Bkz: Yauw Tuco Herrera !! Ne mübarek bir adamsın sen !

Bir başka incelemede görüşünceye dek .. Esen kalın , İŞSİZ KALIN !!

Gerçekten çok çaresizim… Kitabı iki saat kadar sürede bitirdim. Nasıl bittiğini bile anlamadan. Üstüne kaç defa daha içini karıştığımı, üstüne düşündüğümü bilmiyorum. Üç gündür ruhum inanılmaz yorgun. Bir şeyler yazmalıyım diyorum ama ne yazsam eksik kalacak sanki. İlk kez bu kadar yoğun yaşıyorum bu duyguyu. Kafamdakileri toparlayabilmeyi dileyerek başlıyorum…

Son üç gündür ben, ben değilim. Ben Firdevs'im, ben Ayşe'yim, ben küçük yaşta o pis ellerin dokunduğu küçük Leyla'yım, daha 8'ne varmadan ergin sayılan hatun kişi olan kadın Ünzile'yim… Çocukken tacize uğradım, okutulmadım, evlendim kocamdan dayak yedim, yetmedi hırsıyla birlikte dayağının ardından tecavüze uğradım. Dışarıda hor görüldüm, ne sesim duyuldu ne fikrim! Görülen tek şeyim bedenim. Sadece bir beden. İhtiyaç görünmekten öteye gitmeyen. Hizmetten öteye gitmeyen. Köle bir beden. İçinde sıkışıp kalmış bir ruh. Tüm kadınların acısını yüreğini paramparça ederek hissetmis biriyim yalnızca şimdi. Elinden hiçbir şey gelmeyen sadece bomboş bakarak bir şeylerin değişmesini dileyen bir kadınım. Tıpkı diğer kadınlar gibi…

Bilenler bilir bu toplumsal konularda ve kadınla ilgili olan her konuda biraz hassasım. Bununla da gurur duyuyorum -her ne kadar çoğu zaman göze batsam da-. Daha önce incelediğim Galeano’nun Kadınlar kitabında ağırlıklı (#31664853 ) , diğer birkaç kitabın incelemesinde de bu konulara değinmişliğim var. Bu konu benim hassas yaram. Bir nevi ameliyatlı yerim. Bunun böyle olmasında birçok etken var elbet,birçok kadın gibi benim de…

Muhteşem Gatsby’nin filmini izlerken bir söz beni vurmuştu. Gatsby’nin sevgilisi Daisy güzel bir kızı olduğunu söyledikten sonra “Bir kızın bu dünyada olabileceği en iyi şey bu; güzel küçük bir aptal.” demişti. Gerçekten bunun zihnime kazındığını söyleyebilirim. Bunu söylerken ki yüz ifadesi bile zihnimde... Bazen bilinçli olmanın gerçekten insanı çok yorduğunu fark ediyorum. Acaba hiçbir şeyin farkında olmayan aptal biri olmak nasıl bir duygu. Sonra düşüncemin tiksinçliğiyle kendime gelip bunun yaşamak olmadığını görüyorum. Sahi.. görerek, bilerek, acı çekerek susmak da aptallığa dahil değil mi? Böyle yaşamak da yaşamak mı?

Sıfır Noktasındaki Kadın, yazarımız Neval El Seddavi’nin nevrozlu kadınlar ilgili araştırma yaparken Kanatır Cezaevinde rastladığı bir kadın olan Firdevs’in hayat hikayesini anlatır. Kitabı bir kenara koyup yarın devam ederim düşüncesiyle masaya falan bırakamıyorsunuz, yanında çay kahve içeyim keyifle okuyayım gibi bir düşünce varsa kafanızda onu da atın. Kitabı okurken de bittikten sonra da keyif biraz size haram olacak, inanın. Bu kitap acı bir kitap, derin bir kitap. Rahatsız olacaksınız, olmalısınız da!

İçeriği hakkında bilgi vereceğim, uyarılır!

Firdevs çocukluğundan itibaren kadın olanlardan. Hani şu Aysel Gürel'in yazdığı insan dölü, Ünzile gibi. Küçücük çocukken hayvanlara bakıyor, ekmek yapıyor. Küçük birer köle olarak başlıyor hayatının yolculuğu. İlk başta amcası uzatıyor ona iğrenç ellerini. Hem de annesi ve babasından daha çok sevdiği amcası. Annesine nasıl dünyaya geldiğine dair sorular sormaya başlayınca bir ton dayak yiyor önce. Sonra annesi elinde jiletli bir kadını çağırıyor, sünnet ettiriyor kızını. Annesi! Almaya başladığı hazzı sorgulama yapmasına sebep olduğunu mu düşünüyor nedir bilmem. Elbet klitorisinden olan Firdevs sorgulama yetisinden de olmuyor. Fikrin önüne kimseler geçemez!
Okumayı çok istiyor bu yüzden şu ilk ellerini uzatan amcası, üniversite okuyan amcasının yakasına yapışıp okula gitmek istediğini söylüyor, anne babası ölünce de götürüyor amcası.
Ortaokul diplomasina sahip olan Firdevs için hayat, okulu bittikten sonra başlıyor. Amcası tarafından yaşlı iğrenç bir herifle evlendiriliyor. Daha küçücükken yemek yapıyor, tiksinç kocasına "karılık" yapıyor, dayağını yiyip susuyor.
"Dayaktan uslanalı
Hiçbir şey sormuyor…"

En sonunda evden kaçıyor dışarıda da başına gelmeyen kalmıyor ve en sonunda hayat onu fahişe olmaya itiyor. ...

Kitapta öyle vurucu yerler var ki okuduktan sonra ciddi anlamda uzunca düşündürdü beni. Başınıza aldığınız bir darbe sonrasındaki duraklama gibi bir etkiye sahipti bu cümleler…
Bir kadına yalnız olmayı öğütler gibiydi, tek başına olmanın en üstün olduğunu bir erkeğe hiçbir zaman sarılmamanız gerektiğini öğütler gibiydi. Feminizmi hissettiren öğreten bir kitaptı benim için.

Özellikle bu alıntı...
"Mesleğimin erkekler tarafından icat edildiğini, yeryüzündeki ve cennetteki her iki dünyayı da erkeklerin ellerinde tuttuklarını biliyordum. Erkeklerin kadınların bedenlerini satmaya zorladıklarını, en az para ödenen bedenin de eşlerinin bedeni olduğunu biliyordum. Bütün kadınlar öyle yada böyle, fahişeydiler"
Üzerine tek kelime dahi etmeyeceğim.

Yoruldum. Çok ama çok yoruldum. Hiçbir şeyin değişmeyeceğini görüyorum çoğu zaman. Böyle geldik böyle gideceğiz galiba diyorum. Acıyor şuram…
Küçükken taciz, tecavüz edilen yavrulara,
Daha yeni regl olmaya başlamışken evlendirilen o kız çocuklarına,
Kocasının her hizmetini görüp dayak yiyen kadınlara, kocası tarafından tecavüze uğrayan kadınlara, yok sayılan kadınlara, ağlayan kadınlara, çaresiz kadınlara yazıyorum tüm bu yazdıklarımı.
N'olur susmayın!
N'olur kabullenmeyin!
N'olur ben buradayım, deyin!
N'olur yıkın çığlıklarınızla bu dünyayı! Sesinizi çıkarın! Size ayıp diyenlerin ne çirkefmiş diyenlerin suratına tükürün! Bunu yapacaklar size, o senin kocan döver tabii, diyecekler! Susmanızı böyle kabul etmenizi isteyecekler yapmayın! Acımasız olun size acımasız olanlara!

Yorgunum. Söyleyecek tek kelimem kalmadı artık bu düzene.
Yaşadıklarınızın karşılığını bulmaniz temennisiyle!

"Korkar durur gitmez
Köyün en son çitine
İnanır o sınırda dünyanın bittiğine
Ünzile insan dölü
Bilinmezlere gebe
Sırların mihnetini
Yükleyip de beline…"

https://youtu.be/DmvfQOJtiOE

Erkeksi iktidarın elinde kalmış müslüman bir ülke.

Kadınlar kim? Kimlikleri ne? Görevleri ne?

Susmak, boyun eğmek, köle olmak... Dayak yemek..

Kadın olmak, fahişe olmak, hele böyle bir yönetim yerinde, din diye dayatılan şeyler ve bağnaz düşünceler arasında..?


Ölmesine saatler kala Firdevs inanılmaz olan o hayat öyküsünü anlatıyor... Gerçek bir hikaye olması insanı derinden etkileyen bir unsur..



O öyle bir kadın ki, zorluklara meydan okuyan, herkesin bilinmeyene yapacağı yolculuktan-ölümden- zerre korkmayan, duyduğu hakaretlere ve zorlu yaşam şartlarına dirayetli..

Suçu neydi peki?

O coğrafyada doğmuş olması?
O ailede, o yıllarda doğmuş olması?

Hayata yenik başladı Firdevs..

Aşkı bilmiyordu, zevki, arzuyu, bilmiyordu...

Öğrenmeye başladı acımasız bir hayatta nasıl yaşaması gerektiğini...
"Çok acımasız bir hayatta .. "

Parayı öğrendi. Özgürlüğü öğrendi.

Bir gün Aşkı da öğrendi ama beklentisi gibi çıkmadı. O da acılıydı. Aşk acısı fiziksel acı gibi de değildi, içten içe yakar kül ederdi insanı... Ama mevzuu bahis aşksa yanmak mübah değil miydi zaten..



Bütün kadınlar fahişeydi ona göre.
Fark şuradaydı:
Kimileri tutsak, mahkum, kocalarına ait, ucuz, değersiz fahişeler;
Bazıları ise özgür, fiyatı yüksek fahişeler.

O özgür olmayı seçti. Acımasız olmayı, hissiz olmayı öğrendi.
Hayır! Dedi, fiyatını yükseltti. Çifte yenilgiye katlanamazdı bir insan. O hayır dedikçe arttı değeri..

Nefret etti erkeklerden. Kendisine dokunan pis ellerden, içi kir dolu tırnaklardan, zevk alıyor musun diye soranlardan..
Almıyordu işte.. nasıl alsındı? Bu onun işiydi sadece. His yoktu. Aşk yoktu. İnanmıyordu artık bunlara. .

Bir gün geldi, kazandığı özgürlüğü almaya çalıştı biri ondan.

Özgürlüğü çok kıymetliydi herkes gibi. Her şekilde bir ümit kurtuluş olarak gördüğü diploması ile iş aramak istedi tekrar, tek emeli özgürlüktü.

Daha fazla dayanamadı ve içindeki fiziksel gücü keşfetti.. Tek dayak yiyen kadınlar olamazdı... Olmamalıydı.
Neden olsundu? Buna bir dur diyemez miydi? Bu dengeyi değiştiremez miydi?

Sonra... Hayat ona öldürmeyi öğretti..

Bir prenses gibi gururluydu ve başı dikti.
Para ise çok değersizleşti gözünde.. Küçükken, daha çok küçükken, hayattan , kadınlıktan, hislerden ve zevkten bihaberken elinde tuttuğu ve gözünde büyüttüğü o bir liranın değeri birden yok olmuştu.


Öldürmek ona göre suç değildi. Çünkü bunu hak ediyorlardı kendi gözünde.
İdama mahkûm oldu. Af istemedi.. Pişman değildi çünkü. Tekrar olsa tekrar öldürürdü.

Kim onun kadar hayatını değiştirecek, kafa tutacak cesarete sahip.?

Ve en önemlisi.....
Sıfır noktası neresi??


Heyy A juez mutlaka okumalısın, harika bir kitap derken haklıymışsın, sonunda okudum. İyiki almışız, itiraf edeyim göz yaşlarıma hakim olamadım bir kaç yerde. Belki de kendimi fazla kaptırdım. Ama inanılmaz bir hikaye ve örnek. Evet kitaplığımın baş köşesinde yerini alacak..
Teşekkürler..

Ve ayrıca, okurken bazı yerlerde duraklayıp düşüneceksiniz..

Bu maceramın etkisi uzun sürecek..

Benim araştırma yapmayı ve okumayı en hevesle yaptığım konular kadınları ve toplumsal cinsiyeti barındırıyor. Bu yüzden bu kitabı da büyük bir iştahla okudum ve benimsedim. Kitabı kapattığımda ateş bastı dört bir yanımı hem sinirden kafayı yiyip hem de kendimi hiç olmadığım kadar onurlu hissediyordum.
Firdevs bendim sanki. Hatta sankisi fazla.
Nevrozlu hastalar ile görüşüp çeşitli hastane ve klinikleri ziyaret ederek bir araştırma yapmaya karar veren Neval El-Saaddavi, Kanatır Kadın Cezaevi'nde görev yapan bir doktorla görüşüp fikir alışverişinde bulunmuş ardından doktor, yazarımıza Firdevs'den -kocasını öldürüp idama mahkum edilmiş- bahsetmiş ve onunla birkaç reddedilişten sonra görüşmesi sağlanmış.
Bütün kadınlar kendini Firdevs'de hissedecektir. Bu tekerine çomak soktuğum dünyasında tek bir kadın yoktur ki taciz edilmemiş olsun. Hepimiz yaşadık, yaşıyoruz ve ne yazık ki yaşamaya devam edeceğiz. Sözle, gözle, temasla... Bugün benim yanımda bulunup hakkımı savunduğunu, beni koruduğunu söyleyen bir alçak iki saat sonra mağduriyetimden nasıl yararlanabilir bunu düşünebiliyor. Yazık ki ne yazık.
Kahramanımız, bir kadının başına gelebilecek her türlü kötü şeyi yaşamış ve en adi insanlarla karşılaşmış. Firdevs'in yaşadığı şeyler çok ağır, daha çocukluğunda amca tacizine, kadın sünnetine(*), yaşlı kocaya, berbat bir halde evdeki yağmurdan zar zor kaçabilmişken doluya tutulmaya daha nelere nelere... Dolayısıyla sürekli dönüp dolaşıp kendini fahişe olarak bulması da tesadüf eseri olmuyor.

(*) Kadın sünneti: Tıbbi gerekçesi ve yararı olmadan, sonuç olarak sadece kadının haz almasını engelleyecek olan, kadın üreme organının bir kısmının ya da tamamının kesilerek alınması olayı. Yani bir Genital Sakatlama.

Ve bunlar yaşanıyor, bu küçük gezegenin her bir dakikasında kaç çocuk kaç kadın hatta kaç erkek cinsel istismara maruz kalıyor.
Benim canım Firdevsim, 1974 yılında o sonbahar gününde idama giderken bile başı dik ve gururluydu eminim. Zaten kitapta da şöyle yazmıyor mu
"Hiçbir şeyden korkmayacaktır çünkü onu incitebilecek her şeyi zaten yaşamıştır. "

Kitabı okurken mola verdiğim sırada mırıldandıklarımı da paylaşmak isterim.

https://youtu.be/DmvfQOJtiOE

https://youtu.be/Kb4z1n8z5nU

https://youtu.be/9DjhgPhX198

Kapağına yada yazarına hayranlıktan alınıp okunacak bir kitap değil keza okuduktan sonra hepsine hayran oluyor insan. İnsanlığın can çekişen merhametini, satır aralarında öldürülmüşlerin ceset kokularını, katil ebeveynleri ve kadın olmanın kuralları ile erkek olmanın kurallarının farklı olduğunu bağıran bir kitap. Beni en çok etkileyen kitap.

Mısırlı feminist yazar Neval El Seddavi’nin 1987'de ülkemizde yayınlanmış olan kitabı.
“Gerçek bir kadının öyküsü.”
Aynı zamanda aktivist ve psikiyatrist olan Seddavi “Mısırlı Kadınlarda Nevroz” konusunu araştırmak üzere gittiği Kanatır Cezaevi’nde, idam mahkumu olan Mısırlı fahişe Firdevs ile tanışır ve bu biyografik roman ortaya çıkar.

Erkek iktidarının gölgesinde yada başka bir deyiş ile ataerkil bir toplumda asıl kimliğini bulamayan bir kadının, özgürlük mücadelesini ve direnişini ,
varolmak için verdiği savaşın hikayesini Firdevs’in idam edilmeden birkaç saat önce yazara anlatması ile öğrenip, hayatına dahil oluyoruz.

Ağızından çıkan her cümleyi okurken defalarca yutkundum ve kitabın sonunda kelimelerimi yutan, nefes alırken bile zorlayan göğüsümde kocaman bir düğüm ile kaldım.
O anda düşündüğüm tek şey;
Keşke olmasa tüm bunlar, ne benim ülkemde ne başka ülkede ve keşke bu hayatlar böyle “HİÇ” olmasa.

Hem kadın hem erkek herkesin bir şeyler çıkarabileceği ve hiç başından kalkmadan okuyabileceğiniz, sinema filmi tadında bir kitap.

Neval, Havva'nın örtülü yüzü kitabından sonra bu eseriyle öldürüyor okuyanını.

Ölüm dediysem öyle can verip apansız, acısız bir şekilde ölmek değil. O kadar basit değil daha doğrusu. Hadi biraz dramatize edip bir süre can çekişip ölmesi diyeyim ama o da değil. Yazar burada gerçekle yüzleştiriyor insanı. Gerçek, ölümle eşdeğerdedir çünkü. Saf bir gerçeklik insanoğlunun her zaman kaçtığı, görmek istemediği belki de tek şey. Çünkü sıfır bilgiye de sahip olsa insan bilir ki gerçekle yaşamak onun içine büyük bir acı saplayacak ve ondan kaçamadıkça ölmüş sayılacak. Haydi bütün gerçekliğiyle Firdevs'le yüzleşin.

Firdevs, tamamen erkek egemenliğinin hüküm sürdüğü din ve dini kurallar coğrafyası ortadoğuda hayata merhaba diyen bir kız çocuğudur. Ve kitap Firdevs'in ''fahişe'' sıfatı aldıktan sonraki sürecini işliyor. Müslüman bir ülkede keskin bir adaletin var olduğu hayali size sunuladursun, gerçekle ölüm kolkola kadını buluyor bu coğrafyada. Bu erkek egemen din yapısının karşısında kalan kadın için iki kurtuluş yolu kalıyor. Ya bu söyleme boyun eğecek ve sinecek ya da özgürlüğünden taviz vermeyecekti. Firdevs vermedi, idam edildi.

Firdevs'in kendi ağzından yazılan hikayede diyor ki;
''Hiçbir şey istemiyor, hiçbir şey ummuyordum. hiçbir şeyden korkmuyordum. bu yüzden özgürdüm. Çünkü yaşamımız boyunca bizi köleleştiren isteklerimiz, umutlarımız, korkularımızdı. Özgürlüğüm onları öfkelendiriyordu. Hala istediğim, hala korktuğum ya da hala özlediğim bir şey kalmış olması hoşlarına giderdi. O zaman bir kez daha köleleştirebilirlerdi.''

Gerçekle yaşamaktan kaçanlar kendinlerine gerçekle yüzleşmekten başka şans bırakılmayanları öldürüyor.

Şerife sesleniyor Firdevs'e "Yaşamdan daha sert olmalısın Firdevs. Yaşam çok sert. Gerçekten yaşayanlar, yalnızca ondan daha sert olanlardır." Bir çaresizlik daha net anlatılamazdı. Hoş, kendisine hayal satılmadığı için ortadoğu kadınının hayal ile yaşama şansı zaten yok. Ona kalan yine gerçeklikti, Ölümdü.

Kitabı bitirdim ve şu an tam olarak ne diyeceğimi bilemiyorum
Bir kadın olarak kendimi şanslı sayabilirim. Firdevs' in hayatını okuduktan sonra ...
Ama bu şanslılık beni neden mutlu etmiyor diye düşünüyorum.
Bir kadın düşünün hiç okşanmamış başı babası tarafından, hiç bir erkek tarafından sevilmemiş, sevilmenin ne demek olduğunu bilmemiş
Firdevs, Ayşe, Fatma isimlerin ne önemi var erkekler tarafından gerek fiziki gerek sözsel şiddete uğrayan bir kadının hayatına değinilmiş bu kitapta. Böyle kaç kadın var diye düşünmeden edemiyorum.
Bugün kendime dert ettiğim bazı ufak tefek şeylerden utandım bu kitabı okuduktan sonra
Özellikle erkeklerin okumasını istediğim tavsiye edeceğim kitap okuyun efenim

A juez 'in yorumu sayesinde kitabi almak için 15 dakika içinde evden çıktım. Aldığıma da pişman olmadım. Keşke kitaptan daha önce haberdar olsaydım. Coğrafta itibariyle kitabı okurken iliklerime kadar sinir olmam zaten beklediğim bişeydi. Feminist bir tutumum yoktur ve pekte bilgi birikimim olmayan bir konudur. Oynak Frida'yla kıyasladığımızda bu kadın feminizmin direği, kadın özgürleşmesinin simge figürlerinden biri olması gerekirken adını sanını yeni duydum. Bu tarz gerçek yaşam öykülerini çok severim. Bana çok şey katar. Firdevs gibi kadınlara sonsuz saygım var.
Kitapta beni en etkileyen sahnelerden biri kardeşlerinin civcivler gibi kenar köselerde büzülüp öldüğünden bahsettiği anlardı. Sevgisizlik, hırpalanmışlık, kimsesizlik ve daha niceleri bahsi geçen coğrafyada meydana gelince haliyle çin işkencesine dönüşüyor.
İşte bu yüzden sözde bile olsa Cumhuriyet, demokrasi ve insan haklarının olduğu bir ülkede yaşamak güzel galiba....

Müslüman bir ülkede erkeksi iktidarın gölgesinde gerçek kimliğini bulamayan, böyle bir ortamda kadın olmanın, insan olmanın, fahişe olmanın ne anlama geldiğini anlatılan gerçek bir hikaye. Kadın olmanın zorluğu yine acı bir şekilde gözler önüne seriliyor.

Gerçeğe gözünü kapatan insanlık bu incelemeyi okumadan geçebilir. Çünkü bu, gerçek bir kadının öyküsüdür. Sıfır Noktasındaki Kadın'ın...

İnceleme Videosu: https://youtu.be/ZTJtD_Zzs8c

Kitap hakkında ne yazabilirim, ne söyleyebilirim ki diye düşünüyorum. Koca koca dalgaların arasında ufacık bi' tahta parçasına tutunmuş, yüzme bilmeyen birisiyim sanki. Her bir dalgada ölümü tekrar ve tekrar hissediyorum. Ölümden korkuyorum.

Nevâl El-Seddavi Mısırlı bir feminist ve psikiyatr. Mesleği ve araştırmalarından ötürü hapishaneleri ziyaret eden ve orada mahkumlarla konuşan birisi. Bir gün kendisinin de o mahkumlardan birisi olmayacağından habersiz birisi.
Firdevs ise o hapishanenin en suskun, en başkaldıran ve en cesur kadını! Yemek yemiyor, insanlarla konuşmuyor ve affedilmek için mektup bile yazmayıp öleceği günü bekliyor. Korkmadan ve dimdik!

Yazarımız, Nevâl El-Seddavi, Firdevs'i merak ediyor, tanımak istiyor. Defalarca reddediliyor ve Firdevs'in ölümünden 24 saat önce kabul ediliyor. Firdevs diyor, tamam her şeyi anlatacağım.
Küçüklüğünden başlıyor anlatmaya. Her şeyi ama her şeyi adım adım anlatıyor. Yavaş yavaş nasıl yok edildiğini ve insanlığın ne kadar da kötü olduğunu. Yavaş yavaş anlatıyor ve gözlerimiz her bir satır üzerinden geçerken sanki yavaş yavaş sırtımızdaki yüklerimiz de artıyor. Boğuluyoruz anlatılanların karanlığında.

Defalarca Firdevs'in "Artık tamam, bitti." diyeceğimiz anlarına tanık oluyoruz. Bi' kapı eşiğinden geçerken oluyor bu bazen. Arkasında bıraktığı tek bir insanın o kapıdan elini uzatıp Firdevs'in ellerini sıkıca tutmasıyla bitecek her şey.
Bazen bi' restoranın köşesindeki bi' masada oluyor bu. Firdevs ile göz göze geliyoruz.
Bazen Firdevs okula gidiyor ve derslerinde başarılı oluyor. Hah! Bu sefer oldu diyoruz yine bir yok oluş.

Adım adım Firdevs'in hayattan kopuşuna tanıklık ediliyoruz. Amcası, babası, tanımadığı insanlar, tanıdığı insanlar ve sevdiği insanlar.
Sadece erkekler de değil. Kadınlar bile! O aşağılık kadınlar bile yozlaşmış toplumun ve ataerkil dilin salyalarını akıtıyor ağızlarından.

"Dini bütün bir kadın kocasından yakınmamalıydı. Kadının görevi, kocasına sorgusuz sualsiz itaat etmekti."

Her şeyi, her sopayı, her tacizi, her tecavüzü, her şiddeti suskunca kabul etmeli değil mi kadınlar? Yakınmamalı kadın dediğin(!)

Firdevs yaşayan 3 milyar kadından birisi sadece. Tabii, buna yaşamak denilirse...

Firdevs hiç ağlayamadı. "Ağlamak isterdim, gözyaşlarım akmazdı."

Firdevs'in hiç boya kalemi olmadı. "...gelecek, istediğim renklerle boyamak üzere hâlâ benimdi."

Firdevs hiç kendi olamadı. "Ömrümün kaç yılı, bedenimle benliğim gerçekten istemediğim şeyleri yapacak kadar benim olmadan geçti?"

Firdevs hiç dinlenmedi. "Dinlenmek mi? Dinlenmenin ne demek olduğunu hiç bilmedim."

Firdevs bu pislik dünyada yaşayan kadınlardan sadece bir tanesi. Ve her bir kadının hikayesi ise başka bir gerçek.

Firdevs'in öyküsü gerçek bir kadının öyküsüdür. Ve Firdevs ölümden korkmaz. Çünkü "Gerçeğe ulaşmak, artık ölümden korkmamak demektir."

Bu kadar çok acının, mutsuzluğun, nefretin ve kötülüğün olduğu dünyada yaşıyoruz. Önemli olan ise ne biliyor musunuz?
"Herkes bir gün ölecek... Önemli olan ölene kadar nasıl yaşayacağımız."

Anlamsız olan bu dünyaya bi' anlam katmak isterseniz Mısır'a gidip Firdevs'i kurtarmaya çalışmayın. Önce yanı başınızda duran kadınla başlayın. Anneniz, ablanız, teyzeniz veya halanız. Anlamsız olan bu dünyaya bi' anlam katmak anca böyle olur.

Yaşamak için, ölen kadınların boşuna ölmediğini kanıtlamak için, Firdevs gibi başımız dimdik ve korkusuzca...

İnsan başkaldıran bir canlıdır. En başından "insan" olabilmek için bu aşağılık düzene baş kaldıralım.

Acıyla yoğrulan bu kara toprağın hüzünlü kadınlarına...
https://www.youtube.com/watch?v=gYtybgToH2Q

Çok büyük bi' etkim ya da gücüm yok ama, bilin istiyorum.
BEN YANINIZDAYIM.