ortaokulda ya da lisede heyecanla okuduğum ilk kitaptı sanırım
sadece bir distopik hikaye değil, aynı zamanda insan doğası ve doğayla olan ilişkimiz hakkında derin düşüncelere sürüklüyor. Kitaptaki karakterler, o kadar gerçekçi ve dokunaklı ki, sanki kendi arkadaşlarımız gibi. Lina'nın cesareti ve Doon'un azmi, benim için gerçek bir ilham kaynağı oldu.
Kitabın yazarı Jeanne DuPrau, bu dünyayı öyle bir şekilde tasvir etmiş ki, sanki oradaymışsın gibi hissettiriyor. Ember Şehri'nin karanlık koridorlarında dolaşırken ve karakterlerin maceralarını takip ederken, kendimi bu yeraltı dünyasının bir parçası gibi hissettim. zaman zaman korktum zaman zaman heyecanlandım.
elektrik kesintilerinin anlatımı beni çok etkilemişti
Bu kitabı okurken, insanlığın doğaya olan etkileri ve toplumların nasıl çözülmeye başlayabileceği gibi gerçek dünya sorunlarına dair de düşündüm. Aynı zamanda kitabın sonunda, büyük sürprizle karşılaşmak çok heyecan vericiydi.
