Ömür boyu büyüsüyle yaşayıp tadına doyamadığı kelimelerinin hepsini unutur. Ölmeden önce annesinin ona yeniden öğrettiği iki kelime kalır dilinde. Anne ve Allah.
Giti gelmez bahar yeli;
Sarklar yarida kaldi
Bütün bahçeler kilitli,
Anahtar Tanrı`da kaldı.
Geldi çattı en son ölmek.
Ne bir yemis, ne bir çiçek,
Yanıyor güneşte petek
Bütün bal arıda kaldi.
Bir gamli hazânın seherinde,
Isrâra ne hacet yine bülbül?
Bil, kalbimizin bahçelerinde,
Cân verdi senin söylediğin gül.
Savrulmada gül şimdi havada,
Gün doğmada bir başka ziyâda
Bir Acem bahçesi, bir seccáde,
Dolduran havzı åteşten báde...
Ne kadar gamlı bu akşam vakti..
Bakışın benzemiyor mu'tâde.
Gök yeşil, yer sarı, mercan dallar,
Dalmış üstündeki kuşlar yåda;
Bize bir zevk-i tahattur kald,
Bu sönen, gölgelenen dünyâda.