Şiir okumak şüphesiz düzyazı okumaya benzemiyor. Evet, bir hikaye veya romana kıyasla bir şiirin hacmi devede kulak olarak kalır. Lakin bu, bir hikayenin ''1'' eser iken bir şiirin yine ''1'' eser olduğu gerçeğini değiştirmez. Yani şunu demek istiyorum: ''Saatleri Ayarlama Enstitüsü'' bir eser iken ''Ne İçindeyim Zamanın'' şiiri de bir eserdir. Her ikisi de başlamış ve bitmiş birer kompozisyondur. Hal böyle iken şiiri okumanın daha kolay ve anlaşılır olduğu sırf hacmine bakılarak söylenemez. Evet, şiiri okumak daha erken bitebilir. Lakin şiir, çokanlamlı olmasından, derin ve kapalı anlatıma sahip olmasından (burada derinlik bir yana kapalı anlatım daha çok tercihe tabiidir) okuması bir roman veya hikaye sayfası gibi okunup geçilebilecek türden bir şey değildir.
Peki bunun konumuz, kitabımızla ilgisi nedir? Gülten Akın bu kitabında birçok Türk şairi şiirleri ile birlikte incelemektedir. Ahmet Haşim'den, Ahmet Hamdi Tanpınar'a, Orhan Veli'den Can Yücel'e, Metin Eloğlu'dan Murathan Mungan'a birçok şairi incelemelerine dahil etmiş. Kitabı çok sevdim. Ayrıca çok da derinlikli buldum. Daha önce şiir incelemesi türünde okumuştum fakat bu kitap çok başka, çok daha üst düzey. Şiire bakış açısından birçok şey öğrendiğim su götürmez. Ne diyeyim, darısı yine şiire...
