Şiirin önce acemiliği geçirilir, sonra ustalığına varılır sanılırsa da, bu doğru değildir, ozan boyuna acemileşir, ustalaşmamın karşıtı değildir acemilik, özüdür. Ozanın olgunluğu, acemiliğin bilincidir olsa olsa. Bu bilinç acıdır, yaşlı ozanı kemirir, böylece şiirin yanına eleştiri yerleşmiş olur ve yaşlı ozan "Ben olmaktan çıkar. "Fenafillah" mertebesidir bu, ozanın yaşını yok eder.