“Hayır daha sevgili daha sevimli değil
Ne başka bir gün ne başka bir zaman”
bu yüzden tutunacak bir dal arar insan, ben de şiirlere sığındım. Belki okuma hedefimi tutturamadığım bir yıl oldu çeşitli sebeplerle ama yine de her sene olduğu gibi yılı şiirle kapama adetimden vazgeçmedim.
Hatırlıyorum da, üniversitede bir hocamız soracağı her soruyu bilemediğimiz taktirde kendisine ve sınıfa bir şiir okumamızı isterdi, o kadar şiir okuduğum ve şiir okumayı sevdiğim halde bir şiiri bile ezberimde tutamadığım için kendime kızardım. Okula giderken dolmuşta Necip Fazıl’ın şiirlerini ezberlemeye çalışırdım. Daha öncesinde, lisede, ilk-ortaöğretimde şiir dinletilerine katılmayı, şiir okumayı çok severdim. Şiirler yazardım.
Kitaba gelince...
Anlamsız bir sürü dizenin, ölçüsüz, uyaksız dizelerin yanında güzel bir dizeye de rastlanabiliyor kitapta. Nasıl yazılmış, nasıl beğenilmiş dediğim çok oldu ama yine de keyif aldım. Bence şiir okumayı sevmeseniz bile hatırınızda ne olur ne olmaz diye bir şiire mutlaka yer vermelisiniz. Bakmayın öyle, hâlâ bir şiir ezberlemiş değilim ama beni anlatan dizelere rastlamayı severim.
Her şey olur, her şey geçer, bütün kavgalarımız, bütün küskünlüklerimiz unutulur, bir dizede bulur kendini insan. İçinin bir ‘hoşçakal ülkesi’ olduğunu anlar.
Moral kaynağı abimin hatırasını kitaplığıma kaldırırken şiir gibi geçsin diliyorum yeni yılınız.
Şiirler kitabında bir araya gelmiş. Kimini bağımsız olarak
