Mizah ve ironinin büyük ustası, Türk Edebiyatında güldürü hikayelerinin önde gelen ismi Hüseyin rahminin bu eseri, yine doğu ile batı arasında sıkışan toplumdaki bireyleri ele almaktadır.
Konusu itibariyle günümüzde de devam eden batıya özenme hali, hem yoz kültürlerin oluşmasına hem de gençliğin kendi anenelerine yabancı kalmasına neden olmaktadır. Ve bu konuda eser, hala güncelliğini korumaktadır bana göre.
Eser, özellikle toplum içinde öne çıkmak ve başkaları tarafından sevilip sayılmak el üstünde tutulmak hastalığına kapılmış kişileri ve çevrelerini anlatmaktadır. Hem bu gibi insanları yerip hem de toplumda gelecek nesle de ayrıca bir yol göstermek amacını taşıyan yazara, yine dönemin büyük ustası Ahmet Mithat Efendinin desteği de bir başka önemli konu.
Esere, Ahmet Mithat efendinin eseri nasıl kabul edişi ve eserin yaratım süreci gibi bir yazının da iliştirilmesi bence yayınevi ve editörün okura çok güzel bir armağanı olmuştur.
