Sıkı Kontrol Edilen Trenler

Öncelikle sevgili Selman'ın (Selman Ç./Duvar/) hediyesi olduğu için çok kıymetli kitaplarım arasında yer.alacak :)
Ikinci dünya savaşı okumalarim her yönden (biyografi /roman /anı_hatıra ve hatta ansiklopedi ) bazında devam ederken ...adını duyduğum fakat bir türlü alıp okumak kısmet olmadığı bir küçücük hikayedir "sıkı kontrol edilen trenler"

Alman işgali sırasında Çek kasabasında bir tren istasyonunda geçen hikaye ..hem mizah hem gerçeklik sınırlarını gezdiren bir kitaba dönüşmüş ..ilginç karakterlerinin garip huylarina tanıklık ederken :) bir yandan'da trenlerle sağa sola gönderilen vagonlar dolusu mahkum -asker-yaralı hatta hayvan sevkiyatlarina şahit oluruz ..
Daha önce de duyduğum Dresden bombardımanına bir kez daha bahsi geçip ilgimi çekmeye devam eder bu kitap sayesinde.
..içinden kitap çıkan kitapları seviyorum araştırmaya sevk eden bir kelime bir sayfa.bile barındırsa benim için yeni kapılar açmış oluyor .

Bu sebeple kitabın ince/kalın olması değil içinde bulduğum saf bilgi ve hazinedir aslolan diyorum ...101 sayfalık miniminnak bir kitap ..sahafta rastlarsınız alın diye ekliyorum :)

Barışla kalın /iyi pazarlar

İkinci Dünya Savaşı'nın gölgesinde, dünyanın tam ortasında olduğuna inanacağınız bir tren istasyonu ve varoluşun nedenlerini sorgulayan ergenliğin sonunda bir genç.

Karakterlerin detaylandırılması ve kurgu oldukça etkileyici. 90 sayfanın sonunda yazara minnet borçlu kalabilirsiniz. 1966 yılında yolu beyaz perdeye düşmüş bir kitap. İzlediklerim içinde kitaba en sadık kalınmış film.

Çarpıcı bir son, böyle kendi halinde ama yaratıcı ilerleyen bir hikaye için çarpıcı bir son, harika bir son. İkinci dünya savaşını konu alan diğer romanlar gibi yoğun bir içeriğe sahip ve eminim ki diğerleri kadar evrenselliğe hak ettiği saygınlığa ulaşacak bir kitap. Sadece 90 sayfa, lakin sizi alıyor ve tren istasyonundaki üçüncü kişi oluyorsunuz... Gerçekten de Çek edebiyatının en güçlü kalemlerinden biri olan Bohumil Hrabal önünde şapkamı saygıyla çıkartıyorum.

Nasıl güzel bir kitapsın sen. Nasıl da anlatmışsın sırada bir insanın hayatla olan kavgasını. Tepe taklak oluşunu kadın ve erkek ilişkilerini statüko, işgal ve ikinci dünya savaşı karmaşasını. Üstelik bunu çoğu kitap gibi salt almanları kötüleyerek değil onlarıda insani olarak görerek yapmışsın.
Sıradan bir istasyon memurunun kısacık hikayesi ama o hikaye bir aşkı bir savaşı şehveti ve dahi kuşak çatışmasını. Üstüne bürokrasinin mırın kırınını vermişsin. Ve bunu yaparken kitabın içerisine sadece onbeş kelimelik bir kısımda geçen cümleler ile faşizmide öyle güzel anlatmışsın ki. Sayfalar dolusu cümleye eşdeğer bir kaç satır.

Güzel kitap okumayı seven için su gibi akacak bir eser zira sevmeyen içinde kısa olduğu için okuması kolay olacaktır, ancak ikinci dünya savaşı hakkında biraz bilginiz olursa eser size daha lezzetli gelecektir.

Beklenmedik başlayan beklenmedik ilerleyen ve beklenmedik bir sonla biten güzel ve okuması bir eser.

Müthiş bir mizah zekası ve haliyle çok esprili bir dili var yazarın. Öyle ki, çok üzücü bir olayı anlatırken tebessüm ettirmeyi yada komik bir şey anlatırken hüzünlendirmeyi başarabilen çok enteresan bir yazar. Kitapta anlatılan Çek-Alman gerginliğinde, düşman Nazi subaylarını bile insancıl gösterebilecek kadar hümanist bir yazar olduğunu gördüm Hrabal'ın. Zaten romandaki baş karakter Miloş Hrma olsun, tüm roman boyunca yazarın ortaya koyduğu genel anlatım olsun, öyle naif öyle inceydiki hayranlıkla okudum diyebilirim.