Köylü yaşayabilmek için doğa ile ilişki kurarak çalışmak zorunda kalan bir sınıftı. Bu bakımdan, hemen hemen doğa gibi, o da sağlam ve dayanıklıydı. Ama sanayi işçilerinin yaşaması, insan yapısı olan sanayi makinalarna bağlıydı. Makinalar çalışmaz olunca onlar da dağılmışlardı. Köylü kendi karakterini ve toplumdaki yerini muhafaza ediyordu. Derebeylerden aldığı mallarla durumunu daha da güçlendirmişti.