Silber - Rüya Kapısı (Rüyalar Kitabı 2)

Silber... Mükemmel yazardan mükemmel bir seri. Ama bu sefer 2 puan kırdım. Neden peki?

Henry karakteri neden bu kadar arka planda yazarcım? Arthur bile daha önde. Henry'den daha çok bahsetmeli ve biz okurları hayran bırakmalı. Ben jakuzi sahnesinin ve sonrasında olanları da anlamadım. Liv, Henry'i çabuk affediyor ve konuşmuyor. Liv, silik bir karakter.

Onların haricinde çok güzeldi. Sondaki Lottie' nin ay çöreği tarifi kitaba tatlılık katmıştı. Ve yazar kitabın sonunda, diğer kitapta gizemlinin kim olduğunu öğreneceğimizi söylüyor. Ben Gizemli'yi çok merak ediyorum. (Emily olabilir bence :q)

Diğer kitaba başladım bile...

Bu ikinci kitabı daha heyecanlı ve merak uyandiriciydi. Gizemlinin kim olduğuna yaklaştım. Oturmayan şeyler var hala. Üçüncü kitabı okumam lazım. Rüyaya devam

Serinin 2.kitabı.Serinin 1.kitabındaki iyi görünenler kötü çıkıyor.Henry iyice gizemli bir hale geliyor.Rüya koridoruna bir iki insan ekleniyor.Kitabın sonunda 3.kitap hakkında bazı ipuçları veriliyor.Ayrıca Lottie'nin meşhur ayçöreği tarifi veriliyor.Gerçekçi bir hava katmış bu tarif=)
Kitap serinin 1.kitabı gibi akıcı ve eglenceli.Araya gerilim ve üzüntü de serpiştirilmiş.
Neredeyse rüya koridorlarına inanacağım=)
Kitabı serinin sırasına göre okumanızı tavsiye ediyorum.

Silber serisi beni bir hayli hayal kırıklığına uğrattı aslında. O kadar güzel bir kurgu ki kurduğum hayallerin haddi hesabı yok ama yazar bunu inanılmaz basit bir olayın içine yaymayı tercih etmiş. Bu yüzden okuyup okumama konusunda epeyce bocalıyordum. Nihayetinde okuyabildim.

İkinci kitap da ilki gibi bir hayli akıcı, tatlı ilerledi. Karakterler, aile ortamı ve arkadaşlıklar öyle doğal ki okurken ister istemez yüzünüz gülüyor. Yazarın kalemini sevmemin bir sebebi bu halleri okumak sanırım. İkinci olarak da eklediği minik detaylar olabilir. İnsanın merakını cezbeden bir detaycılığı var. Yine de mükemmel diyemiyorum bu seri için. Belki vasat diyebilirim, belki onun bir tık üstü. Çünkü karakterler hoş, ana kurgu hoş ama bunu öyle basit ve saçma sapan bir şekilde işlemiş ki beni okuyamama halinden çıkarmış olsa da kitaplığımda olmadığı için üzüleceğim bir seri değil.

Mesela ben Liv'in bu kadar sığ oluşundan rahatsız oluyorum. Normalde ne kadar akıllı, eğlenceli ve hazır cevap biri olursa olsun Henry gözünün içine bakarak yalan dolan ile meşgul olurken iradesiz bir tavır sergilemesi beni delirtiyor.

Henry ise esas karakter olamayacak kadar silik biri olmuş. Ne sevilecek bir yanı var ne de onu tanıtma gereği görüyor yazar. İnsan merak ediyor, neden Henry? Neden? Arthur bile ondan daha ön plandaydı iki kitap boyunca. Sebebi neydi ki? Ve yaptığı şeylerin nedeni olması da pek umurumda değil açıkçası. İnsan güvenmediği birine seni seviyorum demesin bir zahmet. Rüyalarda takılmaktan gerçeği anlayamaz olmuş sanki çocuk. Sevmedim, sevemiyorum.

Gelelim harcanan diğer karaktere: Grayson. Yani bir karakter bu kadar güzel verilir de bu kadar geri planda kalabilirdi herhalde. Ben ne kadar çok seversem seveyim yazar onun kıymetini bilmemekte kararlı sanırım. O yüzden onu okumak da bana iyi gelmiyor. Yine ne yapacak da çocuğu harcayacak yazar, diye düşünüyorum sürekli.

Anlayacağınız seriyi pek de sevemedim ben. Son kitabı pdf olarak okuyup bu sayfayı kapatmayı düşünüyorum.

Kitapta işin içine Liv’in kız kardeşi Mia da giriyor Mia’yı seviyorum o yüzden bu beni gerçekten mutlu etti. En sevdiğim karakter Lottie’yken Grayson oldu sanırım Çok tatlı ve saf 2.kitapta seriye haksızlık ettiğimi anladım. Gerçekten çok haksızlık etmişim. Çünkü konu o kadar orjinal,yazarın dili o kadar akıcı ki.Dedikodu bloğunun olduğu kısımlar zaten benim kitapta sanırım en sevdiğim şey. Çok orjinal bence. 2.kitap olduğu için ne dersem spoiler olacak,o yüzden korkuyorum Ama seriye haksızlık etmişim. Siz hala bu seriye başlamadıysanız bence hemen başlayın. Çünkü HA-Rİ-KA!

*SPOİLER İÇERİR*



Liv Silber ilk kitapta -okuduğunuzu varsayarsak- yeni ailesinin yanına taşınıyordu ve burada bu ilginç hayatı ve koridora çıkmayı öğreniyordu. Başlarından geçen maceraları hatırlarsınız. Bu kitapta ise Annabel akıl hastanesinde yatarken olayların biteceğini ve karakterlerin normal hayatını göreceğimizi düşünüyordum. Fakat olaylar aslında yeni başlıyormuş.
Liv ile Henry’nin ilişkileri biraz sekteye uğruyor. Aslında, bir güvensizlik de diyebiliriz. Bunda ne Henry’e ne de Liv’e kızamadım. Bu sırada yine enteresan olaylar başlıyor. Mia bir uyurgezer. Ve bu da ciddi boyutlara ulaşıyor. Camdan atlamanın eşiğine geliyor. Daha sonraları anlıyoruz ki, bunların sebebi onun rüyasına birinin girmesi ve onu kontrol etmesi. Burada dikkat etmemiz gereken bir nokta da Henry ve Arthur’un güçlerinin bu derecede gelişmiş olması.

Sonunda da yazar büyük bir ikilemle bizi baş başa bıraktı. Kötü olan Anabel mi, Arthur mu?

Ayrıca, yazar 3. kitapta Gizemli’nin kim olduğunu ve koridorların epey hareketli olduğunu öğreneceğimizi söylüyor. Bence benim gibi insanların sıkılmalarını önlemek adına bunu söylemiş.

Kurgusu ve karakterleri olarak kesinlikle hakkını yiyemeyeceğim bir seriydi fakat bu kitapta bir türlü oturup okuyamadım yani hep aralar vererek okudum ve umarım serinin üçüncü kitabında daha akıcı hissederim. Farklı bir konusu olması sebebiyle okumanızı tavsiye ederim.

Şunu da söylemeliyim, sonunda Lottie’nin ayçöreği tarifini vermesi çok tatlı değil mi?

Liv ve Henry'nin hikayesi devam ederken ağır ağır aralanmakta olan bir sır perdesiyle karşı karşıya kalıyoruz. Anabelle ciddi bir tehdit mi? Liv Henry ile olabilecek mi? Dedikodu blogunun arkasındaki isim hakkında ne biliyoruz? Merak ettirmesi benden, okuması sizden olsun, iyi eğlenceler

Genel olarak güzel bir kitaptı açıkçası ben Mia nın rüya ışlerine karışmasını pek sevmedim bu kitapta yeni tanıyacağmız ernest in annesi geliyor ama kitap 1 kadar akıcı değildi

kitap tabii ki çok akıcıydı 1 günde bitti ve bu kitap diğer kitaba göre daha çok problem barındırıyordu. Mia nın uyurgezliğinin altındaki gizli sebep, koridorda yeni dolaşan bir yüz, henrry nin sırları ve sıçan (okuyunca kim olduğunu öğrenirsiniz :D ) vs vs saymakla bitmiyor. Kesinlikle spoi değil çünkü ilk sayfadan heyecan başlıyor
PUAN: 4.9/5 neden 0.1kırdınız derseniz bazı yerlere gerçekten sinir oldum resmen okurken bunu yapmış olamazsınız dedim tabii ki iyi anlamda neyse neyse Kitap bence gayet güzeldi.
3.kitapta gizemliyi de öğreneceğimizi yazar açık açık söylemiş sizin tahmininiz ne bilmiyorum ama ters köşe olacakmışız gibi geliyor.

1. kitaptan daha çok sevdim kitapta o kadar çok güldüm ki baya eğlenceli ve akıcıydı birbirlerine söyledikleri laflar iğnelemeler çok eğlenceliydi okurken gerçekten çok eğlendim hiç hız kesmeden üçüncü kitaba geçeceğim

Bu kitap sanki bir geçiş kitabiydi. Ben birincisine ve üçüncüsüne kıyasla çok az beğendim ama serinin devamı için okunmali. Aksiyonuyla, aşkıyla biraz hafif kalan bu kitabi ben sadece üçüncüsüne geçebilmek için okudum.

Kerstin Gier en favori yazarlarım arasında kesinlikle ilk 10'un içinde. Bu kadar akıcı, mutlu edici nasıl yazıyor şaşıyorum mutlu oluyorum. Aşk tüm zamanların içinden geçer serisi için hep çikolataya benziyor okuduğunda bu tadı veriyor demiştim. Rüyalar Kitabı serisi için yapacağım benzetme vanilyalı ayçöreği olacak ki zaten kitapta bol bo geçiyor :))
Kitabımızın konusuna gelecek olursak Liv ve Mia kardeşler annelerinin peşinden geldikleri İngiltere'de kendilerini birden bire üvey kardeşleriyle paylaşacakları yeni evlerinde bulurlar. Liv nasıl olduğunu anlayamadan rüyalar arasında gezinmeye başlar hatta bir ayinin parçası olmaktan kendini kurtaramaz. Bu ayin hiç ummadık şekilde sonuçlanacak ve sonrasında gelişen olaylara zemin hazırlayacaktır. Tavsiye ederim. Kesinlikle okunması gerekir dediğim kitaplardan.