Şimdi ve Burada: Mektuplar 2008-2011
Paul AusterŞimdi ve Burada: Mektuplar 2008-2011 Sözleri ve Alıntıları
Şimdi ve Burada: Mektuplar 2008-2011 sözleri ve alıntılarını, Şimdi ve Burada: Mektuplar 2008-2011 kitap alıntılarını, Şimdi ve Burada: Mektuplar 2008-2011 en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tek tesellim, her şeye rağmen, sanatın varlığını sürdürüyor olması. Sanat, insanın bastırılamayan bir gereksinimi ve günümüzün acımasız koşullarında bile sayısız iyi yazar ve iyi sanatçı var; büyük yazarların, büyük sanatçıların ve onların yapıtlarını izleyenlerin sayısı azalmış olsa bile, sanat uğraşını sürdürmeye değecek yeterli sayıda insan hala var.
Can Yayınları, Auster’ın mektubundanKitabı okuyor
Kişi sadece arkadaşlarını geliştirmekle kalmamalı, dostluklarını kendi içinde de geliştirmelidir. Dostlukların büyümesi bakım ister, özen ister, sulanmak ister.
Sayfa 16 - Can yayınları
Ama sen haklısın. Bir zamanlar var olan bir şey artık kayboldu gitti. Bu kayıp için sanatçıları mı suçlamak gerektiğini bilemiyorum. Belki de özellikle herhangi birinin suçlanamayacağı kadar çok fazla etmen vardır. Ancak, kesin olan bir şey var: Bütün cephelerde aptallık arttı.
Sayfa 113 - Can Yayınları, Auster’ın mektubundanKitabı okuyor
Ekonomik kriz, Borges ve yeni paradigmalar hakkındaki yorumlarını düşünürken, dikkatimi en çok çeken, “Üzerinde tartışılıp anlaşmaya varılmış yeni bir gerçekliği yaşamaktansa, kendi yarattığımız gerçekliğin sefaletini yaşamayı yeğliyoruz,” dediğin son cümle oldu. Bu yalnızca ekonomi alanında değil, siyasette ve karşılaştığımız her toplumsal sorunda da geçerli.
Sayfa 154 - Can Yayınları, Auster’ın mektubundanKitabı okuyor
Hiç aptal değil. Bir başka yaşama duyduğu gereksinimin gerçekliğini yadsımadan o gereksinime mesafeli durmayı da beceriyor.
( Soru: Dostluk, çelişkilere yer vermeyen açık seçik bir duygu olduğu için o konuda konuşulmazken, aşk doğası gereği çelişkili ve kararsız bir duygu olduğu için mi hakkında bu kadar çok konuşuluyor? - Shakespeare, Soneler.)
Kafka'nın bilinmeyen günahların cezası ve kefareti olarak giderek yoğunlaşan bir biçimde kendine uyguladığı dünya nimetlerinden el etek çekme disiplini, uygun karşılanmayan dürtüleri bastırmaya yaradı, ama sonuçta bu disiplinin kendisi öç alırcasına tahrip edici bir nitelik aldı. Kafka'nın belirli yiyecekleri yemeyişinden kendini zorladığı açlık diyetine geçişinde giderek artan bir vahşet öğesi vardı; ölümüne yol açan hastalığının -gırtlak veremi- yutmayı olanaksızlaştırması yüzünden bir bakıma gerçekten açlıktan ölmesi, bu diyete acıklı bir ironi yükledi.
Bir koşer kasabın torununun -görünürde pratik nedenlerle başlayıp sonradan da ahlaki ilke olarak vejetaryen olması, kesinlikle rastlantısal değildir. Ama Kafka işi daha da ileri götürdü. Sofu ataları gibi dinsel kurallara tümüyle uymaya yöneldi, ama büyük bir farkla: Kaşrut ya da Yahudi beslenme kurallarına uyulması, bireyle cemaat arasında bir bağ kurarken, Kafka'nın uyguladığı ritüeller onu cemaatten tamamen kopardı ve sadece atalardan kalma geleneklere değil, kendi ailesine bile yabancılaşmasına neden oldu. Topluluk içinde "geviş getirmek" tuhaf kaçtığı için, zamanla yemeklerini tek başına yeme alışkanlığını geliştirdi ve bir başkasının karşısında yemek yemekten nefret etti.
Sayfa 127 - Can Yayınları, Coetzee’nin mektubundan, Ernst Pawel, The Nightmare of Reason: A Life of Franz KafkaKitabı okuyor
Fikirler için dövüşmeyi severim.
Sayfa 252 - Can yayınları
Filistinlileri çevreleyen Arap ülkelerinin o iğrenç ikiyüzlülüğü var; petrol gelirleriyle büyük servet yapan bu ülkeler, Filistinlilerin refah içinde yaşayan bir topluluk kurmalarını sağlayacak parayı kolayca gönderebilirlerdi. Ama İsrail aleyhinde bir propaganda malzemesi olsun diye, hiçbir şey yapmadan Filistinlilerin acı çekmesini seyrediyorlar.
Sayfa 166 - Can yayınları
Bir çekirge istilası tüm tarım ürünlerimizi yiyip kurutabilir...