O kısacık yaşamlarınızda bilmem dikkat ettiniz mi?Herkes başkasının içindeki iyiliğe güveniyor...çünkü herkes kendi içindeki iblisin farkındadır.Dısarıya çıkmak için fırsat bekleyen bir kötülük taşıdığının farkındadır herkez.
Böyle bir gelişme, Fikret’in kesintisiz ve onu uyuşturan varoluşuna keskin bir bıçak gibi batmış olmalıdır. Ona nicedir unutmuş veya vazgeçmiş olduğu yaşamanın ağırlığını ya da var olmanın ıstırabını beklenmedik bir anda ve güçlü bir şekilde hatırlatmıştır mutlaka.
Kişi sadece eylemlerinin sözünü verebilir,duygularının değil. Öyle derler. Ama sonra şunu da söylerler: iblis avladığı hayvanı çiğnerken ağlarmış. Bilemiyorum. Yanıp gittikleri için geride bıraktığımız şeyler o kadar da siyah değil bana göre. Hele de beyaz ve temiz olmanın münasebetsiz kaçtığı bu düşkün şehirde. Siz de kendinize bir ayna bulun. .