KELİMELER
Maddi dünyada, çit veya başka bir yapı orada bir sınır olduğunu anlatmak için vardır. Ancak manevi dünyada çitler görünmezdir. Buna karşın kelimelerimizle de çok iyi koruyan çitler yaratabilirsiniz.
Sınırları belirleyen en temel kelime "hayır" dır. Başkalarının onlardan ayrı olarak var olduğunu ve kontrolün sizde olduğunu öğrenmelerini sağlar.
Deri sınırı iyiliklerin içerde kötülüklerin dışarıda olmasını sağlar. Kemik ve kanımızı korur onları bir arada ve içeride tutar. Mikropların girmesine izin vermez ve sizi enfeksiyonlardan korur. Deri aynı zamanda kapılara sahiptir. Yemek gibi, "iyileri ve iyilikleri" içeri alan kapıları, artık madde gibi "kötülükleri" dışarı atan kapıları vardır.
Neye sahip olduğumu ve nelerden sorumlu olduğumu bilmek özgür olmamı sağlar. Öyle ki bahçemin nerede başlayıp nerede bittiğini bildiğimde istediğimi yapmakta özgür olurum.
Sınırlar kendimizi tanımlar. Kim olduğumuzu ve kim olmadığınız belirler. Sınır benim nerede bittiğimi ve bir başkasını nerede başladığını görmemi sağlayarak, bana sahip olma hissi verir.
Affedicilik geçmişle ilgilidir. Uzlaşma ve sınırlar ise gelecekle ilgilidir. İnsanlar hatalarını sahipleniyorsa, başarısızlıktan ders alıyor demektir. Bunu kabullenebiliriz.
Daha iyi olmak istemektedirler ve affedici olmamiz bu amaçlarını gerçekleştirmelerine yardımcı olur. Ancak birisi bir seyi inkar ediyorsa veya daha iyi olma çabaları sadece lafta kalyorsa, bir şeyleri değiştirmeye çalışmıyor veya yardım istemiyorsa, o kişiyi affetsem
dahi sınırlarımı korumam gerekir.