Yazarın okuduğum ilk kitabıydı. Muhtemelen başka bir kitabını da okumayacağım.
Şu sıralar hafif, romantik bir kitapla kafamı dağıtmak isterken tavsiye üzerine okudum ama bitirebilmek için kendimi bayağı zorladım.
Kitap bir aşk kitabı diye geçiyor ama aşkı asla hissetmedim. Bana hiçbir duygu geçmedi. Aşk sadece cinsellik üzerinden anlatılmış.Onun dışında karmaşık ilişkiler, üçgenler, dörtgenler vs.
Böyle bir durum elbet konu edilip yazılabilir ki örnekleri de tonladır ama bunu öyle bir yazmak gerek ki okur bunu onaylaması bile anlayabilmeli, ben olsam acaba mı diyebilmeli ama dediğim gibi bu ilişkiler o kadar cinsellik üzerinden o kadar erotik bir şekilde anlatılmış ki şehvetten başka hiçbir duygu görmüyorsunuz. O yüzden acaba ne hissetti, acaba şimdi ne olacak diye hiçbir merak uyandırmadı bende.
Benim için tamamen zaman kaybıydı.
Diğer değineceğim kısım ise betimlemeler. Betimlemeler hep üst, baş ve ev dekorasyonu, ve bu betimlemeler de eski dönem modası kelimeler ile yapıldığı için gözde pek birşey canlanmıyor.
Ve incelememi bitirirken değineceğim son nokta şu ki dünyadaki hiçbir felaket zenginleri etkilemiyormuş bir kez daha anladım. Memleket yanarken şehrin üst tabakasının hayatında değişen hiçbirşey yok. Bugün aynı şey olsa yine hiçbir şey olmaz.
Yine kitapta da, ülkede savaş ve açlık varken, o zengin kesim lüks içinde yaşayıp, yurtdışında eğitim görme, yaşama hakkını sonuna kadar kullanmış, sonra da bunu yapan baş kahramanımız savaş draması yapmış. O kadar eğretiydi ki.Dünya gerçekleri bir kez daha tokat gibi çarptı ve üzdü beni.
Aurora'nın İncileri
