Hz. Yusuf, Osmanlı, Yahudiler ve Türkler derken gene bomba bir kitap beklentisi içerisindeydik. Daha başlarken her bölümün başına konmuş sözler beni çok etkiledi. Siteyi alıntı bombardımanına tutmamak için kendimi zor tuttum desem yeridir. Bu arada bir arkadaşım için geçmiş olsun dileklerinizi bekliyorum. Kendisi -her ne demekse (inşallah görmez)- kendine has tabiriyle ‘Paramponçik’ olmuş.
Tabi kitaba dönelim biz. BÜYÜK BİR HAYAL KIRIKLIĞI YAŞADIM. Çünkü serinin devam kitabında paşayı görmek özellikle de yeni rüyasının ne olduğunu bilmek isterken çok farklı konularla ilerledik. Kitabın kurgusu oldukça iyiydi çünkü kitabı 3 bölüme ayırırsam 2 bölümü bittiğinde fark ettim bu durumu. Yani kurgu gene kendini güzel ilerletti ama paşayı da öyle çok aradım ki, yazarı görsem şöyle bir omzundan silkecektim –“Paşa nerede!” diye.
Ancak dikkatimi çeken bir mevzu var kitapta. Şu bir dönemin ses getiren Kurtlar Vadisinde 230-240lı bölümlerde -tam olarak hatırlamıyorum- bir Güneydoğu bölgesinde mayınlı arazileri temizleme işi vardı, Onun kurgusunun burada da bir benzerine rastladım. Sayfa 215 miydi 205 miydi onu da çıkaramıyorum ama o aralıkta bir yerdeydi. Hayatımda ‘Şans’ denilen ve sadece verilen emeği körelttiğine inandığım o iğrenç kelimeyi kullanmamış ve kullanmaktan da nefret eden biri olarak kitap benim sınırlarımı çok zorladı diyebilirim.
Final gene güzeldi ama yani Turgay Bey, gözler hep bizim Paşa’yı ve rüyasını arıyor. Gelecek kitapta inşallah karşılaşırız. Söylenecek çok da bir şey yok aslında. Fantazya seviyorsanız okunabilir bir eser. Hepimize iyi okumalar, mutlu geceler diliyorum..
