İnsanoğlu dünyayı istediği gibi kullanarak sonunda yok etmeyi başarmış, küresel ısınmayla beraber, dünyadaki dengeler değişmiş ve bu olumsuz gelişmeler sonucunda dünyada yaşam yok olmuştur. İnsanlar yaşam alanı olarak kendilerine sırça ülkeler yaparak yaşamlarını sürdürmeye başlamışlardır. Bu geçiş öyküde dört torununa bu durumu masalmış gibi anlatan bir dedenin ağzından okuyuculara aktarılır. Bu dört çocuk zaman makinesiyle dünyaya yaptıkları bir yolculukla geçmişte insanların yaşadığı kara parçasına duydukları meraklarını gidermiş olurlar. Öyküde masal tarzı bir anlatım tercih edilmiştir. Özellikle özel isimlerin seçiminde titizlik gösterilmiştir. Çocukların isimleri yok olan dünyayı ifade eden, onu yad eden isimlerden seçilmiştir. Doğa ve Ada isimleri öykünün ana kahramanı olan dede tarafından torunlarına ad olarak koyulmuştur.
Dünyanın dikkatsiz ve sorumsuzca kullanılması sonucunda zamanla yok olabileceğini düşünen yazar zengin hayal dünyası ile farklı bir öykü yazmıştır. Öyküdeki asıl amaç çocuklara dünyayı sevdirmek, onu koruyup kollamalarını sağlamak, bu sorumluluğu aşılamaktır. Böyle giderse hayal edilen şeylerin bir gün gerçek olarak karşımıza çıkabileceği noktasında yetişen nesli uyarmayı, onları bu konuda öğütlemeyi uygun görmüştür.
