What potions have I drunk of Siren tears?
#williamshakespeare/ Soneler
“Siren gözyaşlarından nice ağular(zehirler) içtim.”
Selam
Sicilya aristokrasinin köklü ve nüfuzlu ailelerinden gelen Parma Dükü, Lampedusa Prensi, Torretta Baronu ve Montechiara Baronu #guiseppetomasidelampedusa #siren ile geldim.
Vodvillere, aryalara, tablolara, şiirlere hemen her sayfada rastladığım, kişisel zevklerimle bütünleşen festival niteliğinde bir okuma oldu.
XX.yy.Dünya Edebiyatı’nın başyapıtlarından olan ve Luchino Visconti tarafından sinemaya uyarlanan “Leopar” kitabının yazarı bu sefer çocukluk anıları ve öyküleriyle büyülüyor.
Kalemi öylesi güçlü ki, her anlatısının içinde bulduğunuz kendiniz ya dekorusunuz öykünün ya kahramanı...
Aynı zamanda nüktedan... Yanı sıra ironisini duyumsatmakta bonkör...
“Çocukluk Anıları” gerek aristokrat olmasının getirisi olan şahsi meselelerine gerek Sicilya bağlamında mensup olduğu sınıfın kolektif meselelerine bağlı bir dışlanmanın ardından yeniden bir kimliğe kavuşmasını anlatmasının yanı sıra, yazarın Leopar kitabına dair çalışma laboratuvarını bize anlatır.
Kitabı yayına hazırlayan Gioacchino Lanza Tomasi yazarın edebî gücünü şöyle ifade etmiş.
“Lampedusa’nın konuşma sanatı, köhne retorikten olabildiğince uzak. O, mitik zamandan söz eder; tanrıların insanlarla konuştuğu, ilk günahın türümüzün kökeninde barınan, suçları yaratan öğenin henüz olmadığı zamandan.”
Hayaller, hayatlar arasında benim gibi bir pandülün üzerindeyseniz, #siren uyanmak istemeyeceğiniz bir düş olacak...