Onlar önünden ruhsuz birer bedenmişcesine geçip giderken onun aklında yeniden aynı düşünceler belirdi. Kalabalıklardı ama karşı koymuyorlardı. Kim bilir belki de yalnızca gizli gizli birbirlerine yakınıyorlardı. Ama olması gereken de bu değil miydi? İsyanımız birkaç sözcükten başka ne olabilirdi ki ruhumuza çöken korkuyla savaşmadıktan sonra !