Şimdiki aklım olsaydı hayatı böylesine ciddiye almazdım, ama artık çok geç.
Ne demiş şair, bir kıtasında:
Başta kavak yelleri estiği günler hani
Beklenilen neşeli şanlı düğünler hani
Çınar gibi ümitler döndü birer iğdeye
Geçti Bor’un pazarı sür eşeği Niğde’ye