Yavuz Sultan Selim diyor ki:
Bu seferlerimiz, bu sıkıntılarımız ve bu perişanlıklarımız, hep gönülleri birleştirmek, İslam birliğini temin etmek içindir.
Mülk Allah'ındır. Kim Allah'ın yardımı olmadan istediğini elde etmede zafere ulaştığını söylerse, Allah onu kahreder ve aşağı derecelere indirir.
Vükela ve ümeranın süslü elbiseler giymesi, padişahlarına tazimden ileri gelir. Biz Allah'tan başka kime tazime mecburuz ki, bu külfeti ihtiyar edelim? Bizim Padişahımız vücudu saran libasa değil, ruhun içindeki inanca bakar.
"Ne yapabilirdi artık? Ölüm, herkes için vardı. Padişah ile bir sokak serserisini ayırt etmezdi. İkisini aynı iştahla kucaklar, aynı yere, toprağın bir kulaç altına götürürdü. Ama bir de ötesi vardı bunun. Salih amelin geçerli olduğu menzil.."