Şimdi buraya ne yazsam bilemedim, daha doğrusu ne yazsam eksik kalacak...
Zehr-i Bal serisinin son kitabını da okuyup, seriyi bitirmiş bulunuyorum.
Çok farklı hisler çağrıştıran bir kitap...
bunca farklı his nasıl hissedilir bilmiyorum. korku, heyecan, tevekkül, acı, hüzün, sevgi, merhamet, telaş...
Yazarımız sağolsun, bizi bi güzel ağlattı
Kitap sonlarına doğru öyle farklı bir gidişata vardı ki, kendi kendime dedim hayır hayır böyle bitmemeli diye.
sonra kitabın son yapraklarını hayret dolu gözlerle okudum.
Ve kitap hiç ama hiç tahmin etmediğim gibi bitti. Ama güzeldi, çok güzeldi. ️
Sevgiyi, vefayı, mücadeleyi, yenilgiyi aynı zamanda zaferi iliklerinize kadar hissettirecek bir seri.
Karakterlerini canınız kadar çok seveceğiniz, hatta kitabı bitirip kapattıktan sonra, bir kaç dakika duvara boş boş bakacağınız ve bir ömür etkisinden çıkamayacağınız bir seri.
Şuan böyle güzel bir seriyi bitirmenin hüznünü, okumuş olmanın mutuluğu ve bu kadar ertelemiş olmamın pişmanlığını yaşıyorum. Herkese ama herkese, bu seriyi okumalarını tavsiye ediyorum.
Okumayanlar çok şey kaçırıyorsunuz, haberiniz ola.
Eminim ki alıp okuyup da beğenmeyen olmayacaktır.
Keşke hiç bitmeseydi, şimdi ben ne okurum modundayım biraz.
Âh Gülpâre, Âh Hamza...
Ve iki insanı buluşturan o eşsiz çiçek : gül.
