Merhaba...
Sis, çok özgür bir roman.
Yazarın deyişine göre ise bir nivola.
Unamuno sitemkar bir başkaldırışla dönemin roman anlayışını alt üst ederek nivola terimini bulmuş (çok kibar oldu; uydurmuş) canı nasıl istediyse, kalıplara bağlı kalmadan özgürce yazmış.
Böyle özgürce anlatım tekniği ile, bir akımın yolunu izlemeden, sadece içinden gelenlere göre yazdığına inandığım pek çok yazar var.
Günümüzde akademisyenler ve edebiyat konusunda yetkin kişiler bu yazarların eserlerini bir tekniğe veya bir akıma bağlama ihtiyacı duyarak sınıflandırıyorlar ve yanlış yapıyorlar.
Sanki zorundaymış gibi, sanatçı eserini verirken belli kurallara mutlaka uymak zorundaymış gibi.
Sanat içseldir ve sınırlandırıldıkça üretkenlik azalır.
Unamuno bir akademisyen, Sis’i yazarken kalıpları bilerek, isteyerek yok etmiş.
Özgür olmayı tercih etmiş.
Almış kalemi eline çok sevdiği halkıyla, otoritelerle, kendisi ile, ince ince dalgasını geçerek bir sis öyküsü yazmış.
Sis’te beni en çok etkileyen taraf özgür olması.
İyi okumalar diliyorum.
