Ben böyle akıcı, böyle sürükleyici bir kitap hayatım boyunca okuduğumu düşünmüyorum. 650 sayfa hızla akıp geçti ve beni hayretler içinde bıraktı yazar hanım. Hele o son sayfalara sığdırılmış olaylar silsilesi... Feyre kafayı yerken, yemin ederim bende kafayı yemek üzereydim. Herkes için, halkı için kendini yine ateşlere attı. Kitabın sonunda Lucien olayı da 'nasıl ya?' dememi sağladı. Kitap bittiğinde sürekli kafamda aynı soru döndü; 'Nasıl ya, nasıl yaa?' O derece sarstı beni bu yazar. Ve Ryshand; Feyre'nin kendisi için ne olduğunu bilirken o kadar şeye katlanması, fedakar davranması, cidden gözlerimi yaşartan cinstendi. Hele Feyre'ye bütün hikayeyi baştan anlatırken, şoka soktu beni. Hiçbir kitapta, seride bu kadar vefakar, bu kadar seven bir karakter okumadım arkadaşlar. Sevdiğim erkek karakterlerin zirvesine yerleşti Rhys.
Onun dışında kitaptaki yeni karakterlere ba-yıl-dım. Bayıldım yani. Cassian, Azriel, Morrigan ve Amren. Aralarındaki dostluk ilişkisini o kadar güzel aktarmış ki yazar okurken içim pamuk gibi oldu. Ama favori karakterim Azriel. Kimse üzmesin benim gölgeokuyanımı.
Bütün kitap boyunca sesi soluğu çıkmayan Tamlin! Ne tür bir pislik çıktın sen? Hangi köyün akıllısısın? Geberip gitsen üzülmem (şaka şaka, birazcık üzer beni tabii).
Son olarak bir uyarı yapayım dostlar; kitabı küçük yaştaki okuyuculara kesinlikle önermiyorum! Onun dışında okuyun, okutturun efendim. Herkese mutlu günler dilerim...
Dikenler ve Güller Sarayı seriyasının 2ci kitabıdır. İlk kitabı həqiqətən maraqla oxumuş, sevmiş və Tamlinə heyran olaraq bitirmişdim yalan yox. Bu kitabda hekayənin irəliləməsindən asılı olaraq Rhys`ə daha çox rol verilmişdi və Tamlinin həqiqi tərəfi ilə tanış olduqdan, Rhysin sevgisi,
