Temiz döşeli bir oda. Dipte büyük bir kanepe. Sağda bir yazı masası. Birkaç koltuk... Arkada, sokağa bakan iki büyük pencere. Sağda ise küçük bir pencere. Sağda ve solda kapı. Odanın her tarafı renkli kağıtlarla süslüdür: (İcabında bütün bunların yerine bir Noel ağacı konulabilir.) Her tarafta renkli küçük mumlarla kağıt fenerler asılıdır, fakat yanmaz... Solda, büyük bir ayna asılıdır. Perdeler kapalıdır. Hava hafifçe kararmıştır. (Perde açıldığı zaman Selim kanepede uzanmıştır. Dalgın dalgın düşünmektedir. Müteessir bir hali vardır. Yavaş yavaş kalkar. Sol elinin bileği yoktur. Birinci perdede parmakları ve bileği hiç görünmeyecektir. Sahnenin ortasına doğru gelir. Sonra aynanın karşısına geçer. Yüzünün hatlarını seyreder. Acı acı gülümser. Birden yazı masasının kilitli gözünü açar. İçinden bir tabanca çıkarır ve ona hitap eder.) Selim - Sen nice nice insanın hayatını kurtarmışsın ama...