"Dursundu ellerimin titremesi. Gönlümün eski çimenliğinde bir eski çiçek açsındı, -artık açsındı. İstiyordum ki, akıtsındı şurayaca çıkan yeşilin.. zehirin.. sıkıntının acımsılığını ve ilkyaz yarın çıkıp gelince, gövereydim yeniden, yemişe duraydım usul usul ve dinsindi içimin sızıltılı kanayışı, acılı sızılayışı, buruluşu ve umutsuzluğun yerine coşku doluşsun, gerçekleşsindi varlığım. Ve kimin ve neyin bedelini ödüyordum, bitsindi."
Beni sevindirmek için saçlarını kesecek bir kız tanımamıştım daha. Eh, tanıyacağım da yoktu. Yine de, umut denen bir kuyuydu bende, boşsa da seslenirdim, ses boş gelirdi. Uslanmazdım.
Sayfa 91 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu