Sistem Olarak Tarih
José Ortega y GassetQuotes
Zihnimizde bizim irademizin, kararımızın dışında yığınla fikir kendiliğinden doğar ve davranışımızı hiç mi hiç etkilemezler.
Canlı aşk da durgun sürüklenen aşktan farklıdır, çünkü sevilen kişi hiç arasız, hiç unutulmaksızın varlığını duyurur yüreğimizde. Dikkatimizi toplayıp gidip onu aramamız gerekmez, tersine, onu ruhumuzun gözlerinin önünden kaybetmek zor iştir. Bu demek değildir ki, onu her zaman düşünmekteyiz, aslında sık sık bile düşünmeyiz, sürekli olarak “varlığını hesaba katarız."
İnsan yaşamının en basit, ama aynı zamanda en önemli özelliği, yaşantısında tutunabilmek için insanın tek çaresinin bir şeyler yapar durumda olmasıdır. Yaşam bize sunulmuş olan bir şeydir, öyle ya, kendi kendimize biz sunamayız onu, kendimizi apansız, nasıl olduğunu bilemeden yaşamın içinde buluveririz.
.....her zaman bir şeyler yapmak durumundayız, ama hiçbir zaman ille de belli bir şeyi yapmaya zorunlu değiliz....
Kültür YayınlarıKitabı okudu
Eski çapkınlardan Lindoro bana içini döktü: ‘Dün Hermione ile tanıştım. Enfes bir kadın. Müsait davrandı, umut verdi. Aklımdan geçmiyor değil yani, kur yapsam, gönlünü çelmeye çalışsam mı diye. Ama benim öz varlığım “Hermione’nin âşığı olmak”tan ibaret olabilir mi? Hayal etmek olayların önünde gitmektir ya, Hermione ile âşıkdaşlığımı birazcık kafamda canlandırmaya başladım mıydı, o varlık biçimini şiddetle kendimden uzaklaştırıyorum. Hermione’ye bir kusur bulduğumdan değil, daha önce Cidalisa’nın âşığı, Arsinoe’nin âşığı, Glukeia’nın âşığı olduğuma göre, birinin “âşığı olmak” nedir biliyorum, ne harika şeydir biliyorum, ama sınırlarını da biliyorum. Demek oluyor ki, yarın birinin âşığı olmamamın nedeni, daha önce olmuş olmam. Eğer aşk denen o deneyimi enine boyuna yaşamış olmasaydım, ben şimdi kalkar, Hermione’nin âşığı olurdum’.
Alın size yaşam denen şu garip gerçeğin yeni bir boyutu daha. Önümüze olabileceğimiz değişik olanaklar serili, ama arkamızda olmuş olduğumuz şey duruyor. Ve olmuş olduğumuz şey, olabileceğimizi olumsuz etkiliyor.”
Sayfa 10 - İş Bankası Kültür Yayınları
Bir konudaki inancımız yaşamamız için yeterli olduğunda canlı bir inancımız var demektir, bir inancı terk etmemiş olsak da hâlâ içimizdeyken yaşamımızda etkin varlığını göstermez olmuşsa, o inanç ölü bir inançtır, durgun bir inançtır. Onu bir malul gibi sırtlamış, sürüklemekteyiz demektir, gerçi hâlâ bir parçamızdır bizim, ama ruhumuzun tavan arasına atılmıştır, etkisizdir.
Descartes’ın o muhteşem sözlerinde nasıl bir sevinç, evrene nasıl bir güçle meydan okuyuş, nasıl keyifli bir sabah lâfazanlığı var!
Duydunuz işte: Nezaketsizlik etmiş olmamak için bir yana bıraktığı tanrısal sırlar dışında, adamın gözünde çözülmeyecek sorun yok. Bu adam bize evrende hiçbir sırrın, öyle insanoğlunu karşısında korku içinde, aciz bırakan, baş edilmez gizlerin bulunmadığını temin ediyor.