Sivastopol Öyküleri
Lev TolstoySözler ve Alıntılar
Çağ değişti ama insan değişmedi.
"Kibir! Çağımızın karakteristik bir işareti ve tuhaf bir hastalığı."
Bu ben
Başkalarının yapıp ettiği umrunda olmaz, canı neyi nasıl yapmak istiyorsa öyle yapardı.
Uyumak, çevresindeki her şeyi, en önemlisi de, kendini unutmak istiyordu.
"Yalnızım, yalnız! Dünyada var mıyım, yok muyum, kimsenin umursadığı yok! "