Siyamend’in hikayesi ise, annemin yazın dolunay gecelerinde anlatıldığı hikayesidir.Siyamend kötülüğün kucağında yetişen acıların kanatları altında büyüyüp kıvranan zulmün o en katı en acısını tada bir çocuğun hikayesidir.
Mem û Zin, babamın bana anlattığı hikayedir. Bu hikayeyi bana anlatmakla babam, fani varlıkları sevmekle asıl gerçek sevgiyi hak eden yüce yaratıcıyı sevme derecesine nasıl ulaşılacağını ifade etmek istiyordu.
Şu zavallı vahşilere, o kadar masum oldukları halde, ne kadar haksızlık ediyoruz. Tüylerinin ve simalarının farklılığından hep zarar göreceğiz yanılgısındayız. Oysa onlar, insanın içindeki o gerçek olmayan incelik ve merhametten daha az zararlıdır.