En Beğenilen Siyaset Felsefesi Tarihi Gönderileri
En Beğenilen Siyaset Felsefesi Tarihi kitaplarını, en beğenilen Siyaset Felsefesi Tarihi sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Siyaset Felsefesi Tarihi yazarlarını, en beğenilen Siyaset Felsefesi Tarihi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Ne ölümlülerin hayatlarında bulamadıkları altınlar, ne mücevherler, ne insanların çok değer verdikleri gümüş döşekler, ne sonsuz ovalarda kendi kendilerine olgunlaşan ağır başaklar, erdemli insanların düşünceleri kadar parlaktır.”
Hegel’in Hukuk Felsefesinin İlkeleri’ndeki bir ifade, Hegel’in ardıllarını bölmeyi başarır: “Gerçek olan akılsaldır, akılsal olan gerçektir.”
Sayfa 433
diğer bir kısmı ise, ki onlar genç-Hegelcilerdir, “akılsal olan gerçektir”i, yani Hegel’in önermesinin ikinci kısmını benimseyerek siyasal olarak felsefenin gerçekleştirilmesinin yollarını ararlar.
Sayfa 433
Marx’ı, genç-Hegelciler/sol-Hegelciler ile birlikte hareket etmeye iten güç ve entelektüel yaşamını Rheinische Zeitung aracılığıyla sürdürmesine neden olan motivasyon, radikal demokrasi taleplerinin yarattığı canlılık ve zenginliktir. Elbette tarihsel olarak gerçekleşmekte olan toplumsal gelişmeler ve Marx’ın birikimi de onun sol-Hegelcilerle birlikte hareket etmesini sağlar.
Sayfa 434
Bir kısım Hegelciler, ki onlar sağ-Hegelcilerdir, “gerçek olan akılsaldır” ifadesini, yani Hegel’in önermesinin birinci kısmını benimseyerek dinin akılsallığını ortaya koymaya çalışırlar
Sayfa 433
"Kalabalığı yönetmek için hurafeden daha etkili hiçbir şey yoktur." Quintius Curtius
Spinoza ve Siyaset
Gerçek din, insanların korku, umut ve arzularının kullanılması yoluyla onları yönetmek için kullanılan bir iktidar ideolojisine dönüştürülerek hurafeleştirilmiştir.
Sayfa 228 - Doğu-batı
yabancılaşma sadece bireyin kendi kapasitelerinin korunması açısından aşılması gereken bir şey değildir. Aynı zamanda insan-türünün, doğanın ve insan-ürünlerinin korunması ve yaşatılması açısından da gereklidir.
Sayfa 436
Modern kapitalist dünyada yabancılaşmadan, Marx, herhangi bir eylemi gerçekleştiren bireyin gerçekleştirdiği eylemin kendisi ile sonuçları (ürünleri) arasındaki bağı yitirmesini, ayrışmasını ve yabancı kalmasını; eylemi ile hem diğer bireylerden (insanlardan) hem de içinde bulunduğu ortamdan (üretkenliğinden) uzaklaşmasını, dışlaşmasını ve hissizleşmesini ve son olarak da bütün bunlarla birlikte, kendi özgün varlığının kapasitelerinden (türsel varlığından) yabancı duruma düşmesini anlar.
Sayfa 436